حد اسامی

اخیرا فامیل دیده ام Kiss (یعنی بوس)، یا مثلا طرف فامیلش Love هست. ما هم البته فامیل داریم مثلا میرزاده عشقی، خب این خیلی مشکل نیست؛ یک فامیلی هست که دنباله داره. ولی معمولا اگر کل فامیلمون عشقیه گاهی خجالت کشیده ایم برا همین رفتیم عوضش کرده ایم.

البته کلا حالا اگر یک نفر اسمش یا فامیلش یک جورایی قابل اشتباه گرفتن شد باز ما حق نداریم افراد رو مسخره کنیم. مثلا همین فامیل خودم، بارها دیده ام فامیل به این قشنگی رو افراد ناخواسته (!) طوری اشتباه نوشته اند که با اسامی زشت اشتباه گرفته بشه! به تنوع. پیش فرض اینه که آدما بهترین اسم ها و بهترین فامیل ها رو خودشون بذارن. آرزویی که یک پدر و مادر داره معمولا تو اسم و فامیل بچه اش دیده میشه. پس کلا ما حق نداریم نسبت به هیچ اسمی و یا فامیلی با بدبینی نگاه کنیمو چه برسه به اینکه اشتباه فرضیمون رو هم تایپ کنیم و یا بنویسیم. چه اشکالی داره که اگر حتی تو واقعا دیدی اسمی و یا فامیلی یک اسم و یا فامیل معمول نیست خوبشو اشتباه کنی؟! چرا ما ظاهرا تحصیل کرده ها معمولا اشتباهات سهویمون به ضرر افراد میشه؟!

پ.ن: بعضی فامیل ها اصلا برا آدم مسئولیت سنگینی میارن. فکر کنید طرف فامیلش "باشعور" باشه. خب این خیلی سخته دیگه تو در جمع آدمای زیادی که بیشعور هستن سعی کنی باشعور باشی. کلا بیشعوری راحت تره.

ایران در دایره رسانه

امروز میخواستم برم تو این وبلاگ خارجیه مثل اینجا یک سر بزنم که توفیق حاصل نشد. نه این که اون وبلاگ انگلیسی هم بدتر از بلاگ اسکای در دایره دوستان رسانه باشه ها، نه. تقریبا هر دوشون در یک سطح هستن با این تفاوت که خب چون توش تنوع سنی زیاده (مثلا 70-80 ساله هم داریم) و همین طور تنوع کشور (از استرالیا هم به جز آمریکا توش نویسنده هست) یک کمی سطح در انحصار بودنش پایین تره.

خلاصه حالا اگر فیلتر شده باشه و یا نشده باشه خیلی برای من فرقی نمیکرده. این رو گفتم یاد اون روز افتادم که خط 2 مترو مشهد رو داشتن افتتاح میکردنو یک گله آدم انداخته بودن وسط از جمله چادریو اینها، همه عوامل بازی در اجرای نمایش رسانه ای بودن که طرف میخواست مثلا تو تلویزیون نشون بده. یاد اون روز افتادم که طرف بهم زنگ زده بود برا چی هی پروژه انجام میدی؟! برا پول؟! (از اون روز بهم مشکوک بودن که بعدا به اسم جاسوس تو دادگاه بودم) طرف راست میگفت خب. مثلا الآن وبلاگ من رو بخونین. چند درصدش برا پول هست؟ یک پولی همه بالاخره آخرش باید بگیرن از نون شبشون نمونن. این میشه که همه چیز هم دیگه در دایره و انحصار رسانه میفته. صفحه بلاگ اسکای رو باز میکنی یک عالمه صفحه اخبار و روشنگری میبینی. البته بعضیاشون هم خیلی هوشمندانه دستور دارن در این بلاگاسکای سیتی که از زندگیشون بنویسن با کمی اضافاتو حذفیات، دروغی زیبا کننده هم قاطیش. دستور دارن. همینطوری که نباید گله رو ول کرد تو اینترنت.

یاد روزنامه خراسان افتادم. یک روز مطلب گذاشته بود یعنی مثلا زن ها (همه خودشیفته مثل زن بهرامی راننده تاکسی معروف) داشتن برای بچه های 3-4 ساله توی مهد با اون قیافه های هیولاشون نمایش دسته جمعی شادکننده اجرا میکردن. بعد هم روزنامه خراسان تیتر زده بود ترویج شــــــــــــادی! بعد میگن چرا دوست نداری بچه ت رو بفرستی مدرسه؟ زمان تو گذشته و الآن مدارس هوشمند اومده و مثلا دیگه مثل سابق نیستو از این حقه بازی ها دیگه.

یا مثلا طرف نشون میده مردم رفته ان تو طبیعت. یک مشت تهرانی رنگ پریده 60-70 ساله نشون میده رفته ان آمل در مراسم راهپیمایی برف چال کن شرکت کرده اند. یا مثلا جشنواره گرفته اند که یک سه - چهار نفری عشایر داریم جای تبریز همه مردم ریخته اند دارن این چهار نفر رو هل میدن و مثلا قضیه چیه؟ رفتن مردم به طبیعت. چه جذابیتی

بعد مثلا طرف اون استرالیاییهه رفته تایلند به عنوان کار خیر برا فیل ها. عکس گذاشته تو وبلاگش این طوری:

از این عکسای مثل عکس بالا تو وبلاگای خارجی زیاد میبینید (قطعا این هم دستور داشته. ولی دستوری که یک نفر کار voluntary میکنه میگیره با کسی که نشسته بهش دستور بدن فرق میکنه دیگه).

فاصله ما با اون ها زیاده. فک کنید من میرم تو این وبلاگ خارجی هی باید از خودم دموی یک آدم معمولی رو نشون بدم در حالی که همونطور که اینجا بین جامعه طبقه دانشگاهی به عنوان دزد معروفم بین همون جامعه انگلیسی-استرالیایی و آمریکایی هم به عنوان دزد معروفم. خر ما از کرگی دم نداشت.

مشکل واقعا فاصله طبقاتیه. وقتی مثلا هی این عوامل دولت رو نشون میده تو تلویزیون یعنی از خودمون هستن. کجا مثل ما هستن؟! طرف در اومده میگه من خودم به بچه هام عیدی ندادم و در عوض زنم بهشون نفری یکی یک سکه طلا داده! همه ش یک سکه باور کنید. کجا ما از این چیزا دیده ایم. ما در کشورمون فاصله خیلی داریم مخصوصا با این دولتی ها و کادرهای اجرایی بروکراسی اداریو نظام فاسد تولید معلم پول چاپ کن مدارس و استادهای ضریب تاثیر مفت خور.

بچه های آدم و حوا باهم ازدواج کردند

این سوال پیچیده ای هست که ما نمیدونیم. دو جواب مرسوم هست که یکی میگه حوا در هر نوبت بارداری دو فرزند یکی دختر و یکی پسر به دنیا می آورد و بعد که آن ها به بلوغ رسیدند پسری از نوبت اول با دختری از نوبت دوم ازدواج میکرد (خطبه عقد هم همین طوری مثل الآن میخوندن بابا مامانشون براشون ) دیگه چاره ای نبود باید اینطوری septal به دنیا میومدن. جواب دوم اینه که خدا برای فرزندان آدم حوریان و جنیان رو خلق کرد. در روایتی هم هست که خدا برای هابیل همسری به صورت فرشته و برای قابیل زنی به صورت جن خلق کرده

خلاصه اینکه این سوال پیچیده است و جوابش از اون لاادری هاست

فیلم های هندی "مدرسه هندی" و "سه احمق"

الآن دو تا فیلم هندی دیدم که خیلی شبیه کشور ما بودن. همین دو فیلم عنوان مطلب. مدرسه هندی که برای سن مدرسه درست شده بود و خداییش قشنگ کار کرده بودن و حالا فیلم سه احمق که برای سطح دانشگاه هستو همین الآن ساعت 4 بعدازظهر شبکه سه سیما در حال پخشه.

خیلی خوشحالم که روز معلم در عوض این تلویزیون یادی از ما تحصیل کرده ها کرد. حتی فیلم هندیش هم خوبه تو این خفقانو تحریم.

ایران در دایره زلزله

5.2 ریشتر زلزله دنا و یاسوج امروز چهارشنبه 12 اردیبهشت 1397! این روزا ایران در دایره زلزله قرار گرفته و دیگه باید فراموش کنیم که خط زلزله ای در دنیا وجود داره که ایران روش قرار گرفته. زلزله 4 ریشتری اخیر کرمان رو هم که خیلی شدید نبود من نمیگم. ایران الآن روی خط الک زلزله ای قرار گرفته که تمومی نداره. در عوض نه خیلی تا حالا ایران آلوده و خشک نبود، حالا هی با این زلزله ها لایه های گرم تر زمینش میاد بالاتر تا خشک تر بشه. اصلا هیـــــچ عمدی هم در کار نیست، جدا. ولی خب دایره زلزله مون جنبه استراتژیک گرفته. اون از هواپیمای مسافربری ایران با 290 سرنشین که خورد به قله دنا و حالا این هم از این زلزله های دایره وار تموم نشدنی چند سال اخیر.