راه حل درمان درد ستون فقرات و آرتروز پا

کار جوون های مملکت ما به کجا کشیده که حالا من باید بیام ازشون دفاع کنم! راه حلم هم خیلی ساده است. یک فیلم باغ وحش ژاپنی هست که کره ای ها هم از روش فیلم تقلیدی درست کرده ان. البته، من مدل ژاپنیش رو به صورت انیمه کافه شیرو کوما (Shirokuma Cafe) دیده ام؛ یک خرس پاندای قطبیه که مسئول کافه باغ وحشه و روز آگهی استخدام که میزنه و پاندا هم میاد، با بقیه حیوانات آنجا آشنا میشن. درو واقع، نزدیک باغ وحشی که توسط خرس قطبی کاریزماتیک شیروکوما اداره میشه، کافی شاپ شیروکوما یه پاتوق خوب برای حیوانات و آدماست که اونجا بشینن و روز سخت کاریشونو طی کنن. این انیمه حالت سریالی پخش میشده.

تو مدل کره ایش داستان پشت صحنه واضح تره؛ کره ای ها که خیلی با ژاپنی ها شاخ هستن، یک فیلم برای این باغ وحش درست کرده ان به اسم باغ وحش مخفی که چند وقت پیش هم تلویزیون ما نشونش داد: Secret Zoo. تو این فیلم واضح تر نشون میدن داستان خرس قطبی ژاپنی چی بوده؛ آدما به جای حیوون ها میرن تو لباس نقش بازی میکنن و مردمی که میان تماشا نباید بفهمن که این ها در واقع آدمن، و بلکه باید فکر کنن اینها حیوانات در قفس باغ وحشن. در این نقش ها یکی میفهمه که تنبل سه انگشتی واقعا تنبل نیست و اتفاقا خیلی هم کار سختیه. یکی میره تو لباس خرس قطبی و اتفاقی که داشته نوشابه حامی فیلم رو میخورده همه میبینندش و ماجراها براشون درست میشه.

حالا ما ایرانی ها که فکر نکنم اینطوری بخوایم از این باغ وحش های طبیعی مخفی برای گردشگری داشته باشیم که برامون باهاش فیلم درست کنن، ولی خب رفتارهای مشابه مدیریتی داریم. مثلا همین حرم رو فرض کنید. مسئولین بازرسین مردمی که حرم میان دو دسته هستن. یک دسته اونایی که پشت سیستم نشسته ان و دارن با دوربین های نظارتی مردم رو چک میکنن، و دسته دیگه اونایی که بین مردم رفته ان و مثلا قراره چیزی از اون پایین ببینن. فرض کنید کل اینها چهار نفرن. حالا مدیریت استخدامی ایرانی چی کار میکنه؟ اونا رو به دو دسته تقسیم میکنه: دو نفر بین مردم و قاطی خروار خروار آدم که نمیدونه چی کارشون کنه و دو نفر هم پشت سیستم. هیچ انعطاف پذیری هم نداره!

مثلا نمیگه هر چهار نفر اون پایین بین مردم باشن و یا مثلا دو نفر دو نفر جاشون رو با هم عوض کنن! من بیشتر موافق این بودم که هر چهارتاشون برن پایین بین مردم یک تحرکی بکنن. یک کم از چشم گذاشتن به سیستم عقب بشینن. به نظر من هوشیاری اونی که مدام پشت سیستم نشسته زودتر از اونی که اون پایین قاطی مردم شده کم میشه. میگن با این سیستم های دوربین نظارتی کارایی بالاتره. باز هم به نظر من وقتی طرف پشت سیستم دوربین زود خسته میشه و خوابش میگیره، کارایی عملا پایین میاد.

راه حل منطقی ترش شاید این بود که دو نفر دو نفر جاهاشون رو عوض کنن! دو نفر بره قاطی مردم؛ تحرک کنن و بعد باز بیان بالا پشت سیستم بنشینن و کارایی بالا بره! دیگه اینطوری شاید مشکلات دیسک کمر کمتر بشه، یک کم آرتروز پا ملت کمتر بگیرن و چشماشون هم کمتر خشک بشه!