سرطان، یا اوتیسم؟

این قاضی زاده هاشمی خیلی پز پزشک بودنش رو میده، و من باید جوابش رو بدم.

به هر حال، آلودگی هوا داریم و در این شرایط احتمال سرطانی شدن و غده در آوردن شخص 50% هست. پس اینکه کشف این مملکت سرطان داره، کار ساده ائیه.

از نظر من تشخیص مهم تر اینه که این مملکت اوتیسم داره. چند سال پیش من کارم رو به صورت تجربی با بچه های طیف اوتیسم تازه شروع کرده بودم. این بچه ها یک دفتری داشتن که باید توش برای مادرهاشون مینوشتم. یکی از پسرها که طیف ناجور اوتیسم داشت یک کلمه رو یاد گرفته بود هی تکرار میکرد. من از جنبه مثبت قضیه نگاه کردم و برای مادرش نوشتم خوشحال باشه بچه کلمه یاد گرفته.

فردای آن روز مادرش بگم با خوندن این جمله من روانی شده بود غلط نگفته بودم. دلیلش هم اینه که بچه های طیف اصلی اوتیسم که بهشون میگن اوتیسم دارن و ما باید اینها رو بفهمیم مشکل اصلیشون اینه که کلمه یاد میگرن، ولی جمله یاد نمیگیرن. مادر بی صبر و تحمل این بچه که باید برای یاد دادن جمله بهش از روش های خاصی استفاده میکرد، در حالیکه مثل هر بچه دیگری همراه او کلوچه به عنوان پذیرایی فرستاده بود، اونو سپرده بود دست من که بعنوان مربی این چیزها رو بهش یاد بدم. البته، خودش هم خواسته اش رو درست نمیدونست. چون اگر میدونست که یکی از مشکلات اصلیش تغذیه است، هر روز بعنوان چاشت به بچه کلوچه نمیداد. بی صبر و تحمل، در حد یک آدم روانی.

حالا کشور ما این اختلال رو داره. مردم مادری شده ان بی صبر و تحمل. به بچه شون که کشور اوتیسمیه کلوچه با کلاس میدن. مسئول با کلاس کشور پز پزشک بودنش رو میده و میگه این بچه باید جراحی بشه. خب تو جراحی بکن، ولی مشکل اختلال اوتیسم فکر نکنم با جراحی حل بشه. فقط تو میتونی نهایتش اون غده های پیداش رو دربیاری که اونم ناشی از آلودگی هواست.

اونطور که من یاد گرفته ام با بچه اوتیسمی، اونم در این طیف، خیلی باید ویژه راه رفت. خیلی راه حل ها باید شامل حالش بشه، یکی اینه که تا حد ممکن آلودگی هوا کم بشه، آموزش های خاص داره، تغذیه مناسب باید براش بذاریم. حالا این کاندیداها راه حل سفر میذارن، اون یک در هزاره. راه حل اصلی درمان در درجه اول تشخیصه. باید تشخیص بدیم که این بچه اوتیسم حاد داره.

خصوصی یا عمومی

الآن بحث در مورد مدارس خاص (خصوصی) و عمومی باب شده. این روزا دوباره برای حفظ تنوع مدارس و حفظ مدارس تیزهوشان و استفاده از اهرم، از اهرم کودکان بیش فعال و اوتیسمی بهره برده اند. همان اهرمی که با کمک اون یک سری مادران رو ویژه فرض کردن تا در چرخه اقتصاد حضور کمتری پیدا کنن تا در عوض به کودکان خاص خودشون رسیدگی بیشتری بکنن. همون مادرا و پدرا حالا اومده ان میگن بچه ما خاصه، میاد تو مدرسه کتک میخوره و ما باید جداش کنیم.

من خودم بشخصه میدونم که کتک خوردن یک بچه 4-5 ساله اوتیسمی در مهد چه معنی ای داره. کودکی که حتی نمیتونه اشک بریزه، و یا حتی صداش دربیاد که وقتی داره کتک میخوره. اما، این کودک واقعا مشکل داره و نمیتونه از خودش دفاع کنه، یک نفر لازم داره که درفضای کوچکتری جلوی بقیه بچه های اوتیسمی رو بگیره که باز هر کدومشون هم درجات مختلف اوتیسم رو دارن.

اما حرف اهرم تلویزیون بچه اوتیسمی با درجه خفیف هست، یعنی اونجایی که میخواد بگه تنوع مدارس لازمه، و تیزهوشان و اوتیسمی خفیف معنی داره و لازمه! دلیل ظریفی که از اون طریق حرف خودشونو به کرسی بکشونن. در ژاپن این کار رو نمیکنن. حتی اگر بچه ای لال باشه، و حتی اگر بچه ای توسط یک پسر باهوش در سنین پایین کتک بخوره، باز هم ترجیح میدن که اون بچه به عنوان تنها بچه ای که فرصت پیدا کرده در مدارس عادی درس بخونه بره و برای ماندن در جامعه گرگ تلاش کنه. براش فرهنگ سازی هم میکنن. براش فیلم، و انیمیشن درست میکنن و میخوان از هر دو طرف که همدیگه رو تحمل کنن، شاید تنها فرصت یک باهوش بودن کنار یک لال باشه، و یک لال بهترین فرصتش بودن کنار یک باهوش باشه. شاید این دو ترکیب بهتری برای جامعه 10-20 سال آینده شون باشن.

الآن مادری از فرستادن بچه اش به سربازی و مدارس عادی وحشت داره. چرا؟ چون از همون کتک خوردن، و یا معتاد شدن پسرش در 17-19 سالگی در سربازخونه ها و یا مدارس استرس داره. خب، اگر استرس داره چرا باید عادی ها رو اجازه بده برن تو اون فضاها، ولی خودش بچه اش اوتیسمی خفیف و یا تیزهوش فرض بشه و نره سربازی!؟ این تبعیض نیست؟! ناراحته، بره مدارس خصوصی. ولی حق نداره برای کل جامعه تصمیم بگیره.

این چیزا، صبر میخواد. بله، ما الآن به رفتن به خیلی جاهای خصوصی مشکل داریم. ولی جاهای عمومی هم دیگه اون جاهای ملی و دولتی سابق نیستن. من خودم ترجیح میدم هنوز برم اداره پست اون هم از نوع مرکزیش تا پیشخوان دولت! احساس میکنم بهم احترام بیشتری گذاشته میشه و حفظ پول قبلا از نوع عدم اتلافش معنی بیشتری داره. اما آیا در مورد بانک هم همین طوره؟ نه، عضو کارت شتاب بسیاری از بانک ها هستم، ولی بانک خصوصی سامان رو فعلا ترجیح داده ام. باوجودی که بانک ها از یک قماشن و کلا یک مشکلی درشون هست. نمیشه به خاطر یک ناراحتی یک عده در یک زمان کوتاهی، خیر و سود بلندمدت رو نادیده گرفت.