فرق تبلیغات آکادمیک ایرانی با غیرایرانی

یک مدتیه دارم برای پسی دکتری هی سرچ میکنم ببینم چطوریه. تو دانشگاه های ایران که به زبان فارسی چیزی پیدا نمی کنی. استادت هم که اگر به حال خودت رهات کنه، که چه بهتر، شری هم از سرت کم میشه، وگرنه که خیری توش نیست. امروز نتیجه سرچم مثلا دراومد که ایران یک دوره پسادکتری گذاشته بوده برا آفریقای جنوبی. بعد هم مهلت ثبت نامش تموم شده بود. حالا من تو این مدتی که سرچ کرده م هی دانشگاه خوشگل میبینم که مخاطبشون رو دانشجو فرض کرده اند، و یک campus خوشگل از دانشگاه نشون میدن که دانشجوها روی چمنش نشسته ن، ولی میری سایت مرتبط ایرانی برا scholarship میبینی اسلایدشو گذاشته رو یک سری میزگردهایی و یک مشت مرد کت شلواری دورش (!)

پ.ن.: بفهمن ایرانی هستی هیچ چی بهت پول نمیدن. تازه یک پولی هم ازت میگیرن تحت عنوان حق ایرانی بودن. تحفه ها، بعد scholarship میذارن برا خارجی که پرستیژ داره

چین و ایران

حدود یک ماه پیش آهی کشیدم و گفتم کاش ما چین بودیم اقلا. عاخه، از نظر مقاله و مهارت که تا چند وقت پیش شبیه هم بودیم. ولی الآن میگم ما کجا و چین کجا. هر سال دریغ از پارسال. هر سال درجا زدن ما ایرانی ها با چپاول و در عوض پیشرفت خطی چینی ها. بقدری دولت ایران در این سالها باعث عقب ماندگی ما شده و بنظر ماندگار هم هست که فکر میکنم دیگه تغییری امکان نداره صورت بگیره.¹ امروز برای دو جا درخواست پسی دکتری دادم که یکیش دانشگاهی بین المللی nottingham در چین بود. این دانشگاه یک شعبه در چین داره، یک شعبه در مالزی و یک شعبه هم در انگلیس. یک لحظه جوان شدمو احساس کردم هنوز 22 سالمه؛ هنوز در فصل سرد سال در جستجوی هوش مصنوعی و جادوگر هستم.

شایدم یکی میخواد دوباره صبح روز جمعه برام پیچ تلویزیون رو بچرخونه و سرود «پاییز آمد در میان درختان..» رو بذاره

---

1- اصلا انقدر هم انتقادهای ما لوث شده که کسی حتی تف هم نگاهشون نمیکنه، چه تو تلویزیون، چه رادیو و یا هرجای دیگه

منفوری اگه حق کپی رایت رو نقض نکنی

آرزوی دیرینه ای دارم من، اینکه مغازه ای بزرگ برم و بعد بگه خانوم جدیدا مثلا به خاطر فلان کاهش قیمت نفت و دلار، الآن دیگه اجرای قانون حق کپی رایت الزامی شده و محصولی روی سی دی به شما میدیم و نه رو فلش. بعد هم من بمونم که حالا میشه کرایه ایش کنین؟ چون عاخه پول ندارم.

اولین بار که رفته بودم تلگرام، من آخرین نفری بودم که عضو تلگرام شدم، هی از کانال دیگران خوشم میومد مطلبشون رو با منبع میذاشتم. بعد از مدتی که مثلا خودم رو هم به بقیه معرفی میکردم، میدیدم اگر از عکسی چیزی از من خوششون اومده رفته ن حتی شبیهش رو گذاشته تو کانالشون، ولی نه به اسم من، بلکه به اسم خودشون. از اون طرف هم بعد از مدتی دیدم آدما یکی یکی دارن از کانالم میان بیرون. این شد که من هم شدم مثل خودشون.

حالا بعد از مدتی اصلا مطلب نمیذارم مگر این که اورجینال مال خودم باشه و یا در موارد نادر شبیه مطالب بقیه که نیازی به ذکر منبع نباشه. اصلا جزو محال ها خواهد بود که ایرانی بخواد محصولی بدون نیاز به کرک استفاده کنه. حتما حتما باید محصول کرک شده بگیره وگرنه خودی نیست.

نکته درباره دین یهود

دین یهود تحریف شده (نه اون دینی که در قرآن به آن اشاره شده) تنها دینی هست که تبلیغ نداره. دلیلش هم این هست که در دین یهود تعریف شده کسی که یهودی هست، یهودی به دنیا می آید و امکان یهودی شدن افراد نیست. اینه که مثلا یک مسلمانی مثل من درست فکر نکرده، که بگه من ته پای کسی مثل یک اسرائیلی رو میلیسم و مشکلاتم حل میشه. نه، مشکلی حل نمیشه، چون تو با این کارت یهودی نمیشی. با این کارت دوستدار یهود هستی ولی یهودی نمیشی. حفظ و رعایت فاصله با این افراد لازمه تا از ستیزه گری آن ها در امان بمونی

پ.ن.: برای همین هم هست که هرجا کلمه »سکولار« رو شنیدین میتونین به راحتی فرض کنید با کلمه »یهود« قرابت معنایی داره. مثلا اگر یک جایی خوندین این کشور به سمت سکولار شدن در حال پیشرویه، معنی دیگه ش اینه که در حال یهودی شدنه.

چسب زخم

الآن مادرم اومده بود، چسب زخم می خواست. بعدش کم مونده بود اشکم دربیاد. آخر این پدر من که هیچ، خودش پدر ماها رو درآورد. ولی مادرم چی؟ من از خونه برم، کی بهش چسب زخم میده؟!

برادرای من رو بابام بزرگ کرده. حالا چی شده ن؟ شده ن گرگایی که فقط زن هاشون میتونن تحملشون کنن. زن هاشون چی؟ اون یکی که خوشبختانه مشهد نیست و شرش کمه. ولی اون دومیه رو از بس "آبرودار" میومد خونه که عذرش رو خواستم دیگه نیاد. ولی، پول ها رو باید به کی بدن؟ به این برادرای گرگ من. چون سرپرست خانوارن.

دختر چیه؟ نهایتش اگه چیزی باشه شاید تنها غم خوار مادر. مادری که بعد از سی وچند سال زندگی در یک شهر غریب، هیچ کس رو نداره. مادری که هنوز پدرمادرش زنده ن، ولی اون ها رو هم نداره.