مستاجر که باشین خونه مال فراتر از صاحبخونه ست

در تمام طول عمر سی و چند ساله م ما مستاجر بوده ایم. دلیلش هم این بوده که بابام نخواسته.

ولی من خودم کمرم بشکنه سعی می کنم مستاجر نباشم. چون مستاجر که باشی خونه نه تنها مال صاحبخونه ست، مال همسایه ها هم هست. فقط این رو باید بدونی که خونه مال تو نیست. اگر به حقوق خونه ت تجاوز شد، حتی اگر 17 سال مستاجر آن خونه باشی، حق هیچ حرفی نداری، جز اینکه از صاحبخونه ت بخوای تسویه حساب کنه و بری یک خونه دیگه.

این روزها یواشکی هم که نمیشه مستاجر شد. چون به محض ورودت به خانه جدید همسایه ها آمارت رو میگیرن و براساس اون کار «مافیا» شکل می گیره.

اگر مرکز شهر نشین باشی، «مافیا» برات معنی پیدا می کنه. نهال ها شبانه دزدیده میشن. هر چند تا خونه کنار هم دوربین مدار بسته چندتا چندتا میکارن. بفهمن اجاره نشینی بدون این که ازت اجازه بگیرن 50 تا 50 تا پنجره رو به خونه ت میکارن. 70 درصد وقتشون رو صرف تجسس و بررسی اوضاع خونه ت میکنن. و تو اگر پول داشتی که میرفتی دوربین میکاشتی مثل بقیه صاحبخونه ها.

خونه قبلیمون، بعد از 17 سال همسایه ای داشتیم که طوری تیمی کار کردن که با وجودی که خودمون نمی خواستیم بریم با همکاری املاکی محله خیـــــــــلی دوستانه صاحبخونه رو راضی کردن که برای بیرون کردنمون خونه رو بفروشه. پیرمرد، سال ها دیوار خونه رو میتراشید. بچه ها و عروس هاش هم هر کدوم یک پستی داشتن. یکی شرخرشون بود. یکی مامور تجسس کوچه بود. یکی از پنجره تجسس میکرد. و خلاصه سر همه شون شلوغ بود. طوری ما رو از خونه مون کردن بیرون که ما فکر کردیم شاید این ها از همون صاحبخونه هایی بوده ن که اوایل انقلاب خونه رایگان صاحب شده ن.