این چی میگه؟!

به یک نقطه ای از زندگی میرسی که دوست نداری با هیچ کس حرف بزنی. وسط جامعه ای، ولی فقط دوست داری دستات رو بذاری رو صورتتو محکم بچسبیش. دوست نداری تکون بخوری. فقط میخوای محکم با دستات صورتت رو فشار بدی. من الآن این طوریم. ولی باز هم مینویسم. مینویسم چون داستان زندگیم لااقل تو خونه و زندگی من از مادرم که شروع شد تکراری بود.

وقتی با بابام حرف میزنی، در واقع باید بگی دارم با بازپرس صحبت میکنم. یک جمله معروفی هست که میگن این چی میگه؟! من نمی فهمم تو چی میگی. از طرف اعتراف میگیرن به جرمش. اون هم 4 بار باید وسط کلی حرف که میزنه به اون اعتراف کنه. تمام دیروز و این چند روزه عین یک سیاه پوست برده فقط سعی کردم ازش بخوام که بفهمه من نمیخوام مثل مادرم بمیرم!

مادرم زنده است. ولی بابام درست در زمانی که به سن من بود کشتش. مرگ انسانها هم فقط این نیست که جسمشون پاره پاره بشه. گاهی از نظر روحی پاره میشن. مادرم درست در سن من سالها پیش به این نتیجه رسیده بود که من امروز رسیدم. نتیجه اینه: با تمام سختی هایی که کشیده ام و سختی های پیش رو این باباهه همکاری نمیکنه و من در حال درجا زدنم.

مادرم کاملا احساس تنهایی میکرد با وجودی که بچه هایی داشت. من هم احساس تنهایی با وجود این مرد میکنم. نمیخوام وارد جزئیات تشابه موقعیت بشم. چون خیلی برا من تکراری هستن و برای شماها گنگ و مبهم.

فقط میخوام این ثبت بشه که پریروز به باباهه گفتم: من دوست ندارم شهید بشم. منظورم هم این بود که من دوست ندارم الکی بمیرم؛ چیزی که تو اسمش رو مذهب گذاشتی. باباهه هیچ به من نگفت. هیچ هم نمیگه. همه اش هی میگه این نمی فهمه و ازم میخواد هی بیشتر باهاش حرف بزنمو اعتراف کنم.

در عوض باباهه دیروز خواهرم رو گرفتو کلی درباره دایی شهیدش تعریف کرد. هه، به خیالش داشت سعی میکرد تو کالبد اون که به نظر بهتر از منه روح شهید رو میدمید.

به هرحال منظورش این بود که شماها باید مذهبی تر باشین!

در نقطه ای رسیده ام که دیگه احساس میکنم زندگی با این باباهه و با اون خانواده های دو طرفشون دیگه برام بسه. میخوام تنهایی راه جدیدی رو شروع کنم که همیشه به مادرم میگفتیم چرا اون رو نرفتی؟! حدود 30 سال ازش خواستیم که طلاق بگیره. شاید نمیتونست. ولی من دارم دوباره این بار به جای اون حتی سعی میکنم این کار رو بکنم.

خداحافظ ملت شهیدپرور. خداحافظ. من اون چیزی که شما اسمش رو شهیدپرور میذارین اسمش رو کشتن میذارم. شماها معتقدین که اگر بابای من این طوری بود تقصیر مادرمه. و اگر من در این نقطه ام به خاطر اینه که مذهبی نیستم. باشه، اشکالی نداره. چون قرار نیست با شماها قضاوت بشم. قراره از شماها بکنم و جدا بشم.

صادرات طلاق

زنه وقتی با دوستش صحبت میکنه میگه دخترم میخواد طلاق بگیره، الآنم که دیگه سکه گرون شده! انگار میخواد صادرات کنه سکه گرون شده. البته از قدیم هم ازدواج جزو حرکت های اقتصادی در ایران بوده.

از چیزایی که تو زندگیم خیلی نتونستم دستشون بذارم موقعیت و شرایطی بود که باباهه ما رو توش قرار داده بود. دیروز اومده میگه پسره رو دیدم موش شده. نوه اش رو میگفت. البته این که از روز اول مشخص بود. از روز اول برنامه دختره مشخص بود که چی میخواد: یک کونی برای بچه و یک خونه و حرکت اقتصادی. حالا مگر انگار بقیه دخترای این دوره زمونه چی میخوان؟! به مامانم میگم: دختر قحط بود؟! میگه همه دخترا همینطورن!

دیگه قسمت ما همه دخترا همین طورن. از دلایل مهمی که دختره رو از خونه و زندگیم کردم بیرون پسرش بود. زنه با پسرش بدرفتاری میکرد تا مخصوصا بذاردش به پای خونواده شوهرش. مثلا همون اوایل بچه رو به اسم ما بیدار میکرد، بعدتر که داشتم میکردمش بیرون بچه رو نشگون گرفت که گریه کنه، یک بار که مادرم به اسم مادرشوهر داشت با بچه سرصدا بازی میکرد بچه رو بلند شدو گرفت زدو از این جور هار بازی ها. من الآن اینجا میگم اینها هارن، اونجا هم قبلا بهشون گفته ام. به این کارهاشون چی میگن؟! میگن طرف هاره دیگه. ولی حالا تو این رو هم به رزومه من اضافه کن.

از جمله کارهایی که مادره با بچه اش میکرد این بود که خونواده شوهره و از جمله شوهره رو بده میکرد. مثلا بچه وقتی پدرش سرش داد میکشه میگه مامانش نیست! نمیگه مامانم نیست. کاملا مشخصه که جمله شخص سومی رو از مادره یاد گرفته.

حالا اینها به کنار. من از روز اول این ها رو فهمیدم. حالا باباهه اومده به مادرم میگه تو فکر کردی این دختره رو کردی بیرون؟! شاید من رو میگفت. البته که من دوست داشتم خود باباهه رو بکنم بیرون. تو این خونه ما همه جور حرکت اقتصادی ای امتحان شده جز طلاق. خیلی دوست داشتم طلاق مادر م رو از باباهه بگیرم، اگر میشد. ولی حیف که بابام با اون مهریه مادرم که به نرخ تومن حساب میشد رو بارها داده.