درباره من
از اونهام که می گم آدم بایست حرف خودشو بزنه، اما یاد گرفتم که هر حرفی رو تو جاش بزنم، اینجا، هرچی می خوام رو می گم
ادامه...
پیشنهاداتم برای اخبار دیدن
در رو باز میکنم، بوی تند چوب سوخته دماغمو میسوزونه. با خودم تخمین میزنم که آلودگی هوای مشهد آیا تا خود 5شنبه هم ادامه پیدا میکنه؟
شماها که البته خوشحالین و من بهتون تبریک میگم. چون اصلا اخبار نمیبینید. ولی بقول تلویزیون همه دیگه شهروند خبرنگار شده اند، اما چقد در عوض سواد رسانه ایشون بالا رفته؟!
جناب ماها بی تقصیریم. یک عمر گولتو خوردیم تا پله های سواد و ترقی رو کم کم با سعی و خطا، و نه آموزش در هیچ جایی از دنیا یاد گرفتیم. یکیش مثلا نتیجه گیری از اعلام آتش سوزی های شما در جنگل های کالیفرنیاست. وقتی تلویزیون زیرنویس میکنه کالیفرنیا داره هنوز هم میسوزه، معنیش اینه که جنگل هایی از ایران هنوز هم دارن میسوزن. حدود نیم ساعت بعد اگر زیرنویس کرد که مثلا جنگل های اندیکای خوزستان 5 روز بود که داشتن میسوختندو حالا مهار شده، اصلا جای تعجبی نیست.
وقتی زیرنویس کرد که قیمت نفت کمی رفت بالا، شاخص سهام و بورس کمی رفت بالا، و در عوض قیمت سکه در ایران رفت پایین معنیش چیه؟ معنیش اینه که مثلا یکی از نفتکشای ما رو زده اند، دیالله پولشو بدین. چطوری؟ کافیه اعلام کنی میدونی همه دارن تندتند بورس سرمایه گذاری میکنن تا پول نفتکش رو جور کنن. دآفرین جناب. زودباش برو تو بورس سرمایه گذاری کن که سکه و پول ایران بی ارزش شد.
دیگه کم کم عادت میکنین. چشم ها را باید شست، جور دیگر باید دید.
بعدا اضافه کرد: گربه نره و روباه مکار داریم ماها. گربه نره میشه مثلا اداره اطلاعاتو تبلیغات بدردنخورش. روباه مکار میشه اصحاب رسانه، تلویزیونو امثالهم. طبق معمول هم آدمایی ساده دلی مثل ماها قراره پینوکیوهاشون باشیم.
