درباره من
از اونهام که می گم آدم بایست حرف خودشو بزنه، اما یاد گرفتم که هر حرفی رو تو جاش بزنم، اینجا، هرچی می خوام رو می گم
ادامه...
کمی بررسی کنیم بچه های ما بعد از سیگار چی بازی میکنن
بازی کلا خوبه. حتی اگر delta force محصول سطل آشغالی امریکایی سال 2000 باشه و حتی اگه CS:GO محصول اخیر و به روز شده امروز آمریکایی باشه.
زمانی انقد ازین بازی های دلتا فورس که ریخته بودن رو زمین زیاد بود، که تفریح بچه ها از 5 ساله تا 18 ساله بود. این بازی محیط ساختمونی عراق رو تصویر میکرد. سال 2004 ماها مونده بودیم جنگ با ایران میشه و یا جنگ با عراق. واقعا، خیلی لازم نبود تردید کنیم اگر میدیدیم که بچه های ما چی بازی میکردن. جنگ با عراق از مدت ها قبل برنامه ریزی شده بود، و بچه های ما داشتن خیلی قبل از وقایع تو بازیهاشون رو زمین عراقی ها میجنگیدن.
اما امروز جالبه که ببینیم بازی مورد علاقه بچه ها (Cs:Go) داره تو زمین و محیط ایرانی صورت میگیره. عکس زیر رو ببینید:
اون قالی های ایرانیه که ایرانی ها رو سقفاشون پهن کرده اند. قراره جنگی واقعا برنامه ریزی شده رو زمین های ایران، اون هم از شهرهای مرزی شروع بشه. این جنگ رو این بازی ها الآن دارن تصویر میکنن و الآن دنیا دارن رو زمین های ایران بازی جنگی و هیجان انگیز (Cs:Go) رو بازی میکنن...
پ.ن: من بدنبال بازی سازی بوده ام و هستم. بنابراین یک تاریخی همین طوری از تولید بازی به صورت مقاله ای دنبال کرده ام. چیزی که برای من خیلی جالب بود این بود که مثلا میدیدی طرف داره تو دانشگاه بازی سازی رو درس میده و محیط و همه چیز یک scene بازی رو خیلی زیبا و قشنگ از نوع هوای شرجی مثلا عراق تعریف کرده، ولی یک دستی مثلا نماد دست بریده عباس هم انداخته وسط. یا، مثلا میبینی باز طرف یک بازی درست کرده خیلی زیبا، قشنگ. اصلا صحنه، صحنه آبی ساختمون معماری نیلگون درون ساختمونی سازه های اسلامی ما رو تصویر میکنه، ولی بعدش باید از ساختمون بری بیرون و کیف کنی که یک زنی کاملا عریان داره با دوستش که اون هم کاملا لخته دارن بازی میکنندو تنها پوشش اون ها پستون بندو شورتشونه... یا مثلا میری میبینی طرف مقاله نوشته، عکس انتخاب کرده، چه عکسای مستهجنی....
اصلا انگار قرار نیست بازی سازی در حد علمی بشه و اون زمینه مستهجن، جنگی و فاجعه انسانیش در نظر گرفته نشه. بعد من، تو این شرایط تا حالا دوست داشته ام که بازی سازی کنم. و هنوزم که هنوزه شروع نکرده امو اندر خم یک کوچه م. ولی باز هم جالبه که هنوز شروع نکرده ام زودی همه به این نتیجه رسیده اند که من و شرکتم فلانو بهمانیم....
