ایران در مسیر آمریکا

فرق ایران با آمریکا اینه که اون ها میگن بدن لخت و برده دوست دارند. ما میگیم این دو مورد رو دوست نداریم. این، تنها فرق ما با آمریکایی هاست. وگرنه ما سال هاست چشممون به نظام آمریکاست ببینیم در سرمایه داری چی از اون ها کم داریم، همون رو اضافه کنیم. به عنوان مثال از دور نگاه میکنیم پزشکان آمریکایی به طرق مختلف معاف از مالیات هستند. بعد از انقلاب اولین اتفاقی که میفته اینه که پزشکان ایرانی معاف از مالیات و نخبه معرفی میشن. فقط دنبال همین چیزشون هستیم. وگرنه پزشکای ما نمیرن دیگه ماساژ آمریکایی¹ یاد بگیرن روی بدن بیمارانشون برن. در عوض همه ش نگرانن اسپری فلفلشون رو کجا گذاشته ن.

بعد حالا اومده ایم نگران شده ایم اسلاممون عاخ ایرانی بوده حالا در شرف آمریکایی شدنه همون هم (!)

پ. ن.: البته فکر نکنید که حالا مثلا همین یک اتفاق خوب تو کشور ما بعد از انقلاب افتاده ها. قبل از انقلاب اعتراض پزشکها به نظام شاهنشاهی این بوده که چرا یک کارخانه دار میتونه به اسم استهلاک ماشین ها از قرار مالیاتیش کم کنه، ولی یک پزشک خیـــــــــــــلی نمیتونه روی مالیات تجهیزات پزشکیش مانور بره. بعد از انقلاب، انقلابی در نظام میشه و پزشک ها که معاف از مالیات میشن هیـــــــــــــــچ، برعکس کارخانه دارها با مالیات های مختلف مثل ارزش افزوده، مثل مستقیم و غیرمستقیم بدبخت میشن. طوری که یک پزشک الآن میتونه کارخونه بزنه. ولی یک کارخونه دار نمیتونه پزشک بشه. البته پزشکای محترم ما رو چه به کارخونه داری. مفت خوریشون در این حد خلاصه میشه که کمترین سفرش دبی از کشور اماراته.

---

1- البته ماساژهای دیگه هم هست. مثل ماساژ روسی، ماساژ هندی، ماساژ چینی و .... ولی خب دیگه ماساژ ایرانی شنیده این داریم؟!