قدرت

قدرت دو سر دارد. یکی در دستان افکار عمومیه و دیگری در دست مسئولین. خبرنگارها، پلیس، پزشکان، معلمها، اساتید دانشگاه و مامورین اطلاعات جزو مسئولین هستند، و از نظر من قدرت افکار عمومی می تونه دستشون نباشه. با نوشتن حتی مجدد خبرها، با نوشتن خاطرات و تکرار مجدد افکار لحظه ای برای حتی خودمون ما می تونیم قدرت رو به نفع خودمون تغییر بدهیم. درسته که مثلا برای انجام شدن فلان کار جمع کردن نامه ای با بیش از 500هزار امضا لازمه، ولی ما با کمترین نوشتن هایمان هم می تونیم حداقل راهی باشیم برای جلوگیری از پاک شدن ها. ما نباید اجازه بدهیم قدرت به قدری به ضرر ما باشه که حتی مطلبی رو هم که در مورد خودمون می دونیم بعد از یک مدتی فراموش کنیم.

اما نوشتن ها باید چندتایی باشه. باید چند نقطه برای تکرار داشته باشیم. هنوز ما خاطره پاک کردن میلیون ها وبلاگ در بلاگفا را از یاد نبرده ایم. من چند وقت بعد دیدم که بعضی وبلاگ های بلاگفا برگشته بودند. ولی تمام وبلاگ های من پاک شده بودند. بنویسیم، در تلگرام. در پرشین بلاگ، در رزبلاگ، در سایت های فارسی، انگلیسی و هر زبانی که با آن می توانیم بنویسیم. این ها ارزش دارد.