نظریه مبارزه فقر و غنا

داشتم مطالب مرتبط با جنگ فقر و غنا رو بررسی می کردم. مطلبی خوندم در ارتباط با فقرایی که زمان هجرت پیامبر به مدینه به استقبالش آمده بودند. این طوری گفته بود که کسانی که توسط پیامبر بسیج شدند، فقرای طبقه سه بودند؛ کسانی بودند که شب ها را روی سکویی در مسجد می خوابیدند.

البته امروز می شنویم که زایرسرای فقرا درست می کنند. می شنویم اتاق همراه بیمار درست می کنند که فقرا سامان دهی بشوند. اما، آیا در پس این راهکارها با خود فقر مبارزه ای می شود؟ تقریبا می شود گفت که انحرافاتی در حال شکل گیری است که بلکه قصد دارند فقر را پس زده و در جاهایی تحت عنوان حاشیه و غیره آن ها را برانند. امروز زن در جامعه اگر ملاحظه کنید در بسیاری مساجد لازم است در بالاترین طبقه ممکن نمازگزار باشد. به عنوان مثال مسجد داریم زن ها طبقه پایین نماز می خوانند، روز میلاد حضرت زینب طبقه بالایی بازگشایی می کنند و زن ها به طبقات هوایی فرستاده می شوند. البته خودشون هم کمک می کنند آسانسورهایی افتتاح می کنند که ویژه ناتوانهاست و همان ناتوان ها هم به در و دیوار می کوبند که توانا استفاده نکند مورد شرعی دارد.

در حرم رضوی که مثل شکلات دوربین هوایی ریخته و مردم رصد می شوند، این روزها باب شده مخصوصا تست خوراکی بدهیم. بدین طریق که اگر آب همراهتان باشد، به نحو عجیبی از شما خواسته می شود که سریع تست کنید و عواقبش هم متوجه خودتون باشد (مثلا اگر با آب خوردن اجباری خواستین تست ادرار بدین هم دستشویی ها بسیار دور هستند و ...)

چند روز پیش زنی را خارجی در حرم دیدیم داشت بلند بلند گریه می کرد، گفتیم جمعش نکنند خوب است.

کم مونده آزمایش دی ان ای از ما بگیرند فقط نخاله ها و طبقات عجیب غریب که ممکن است خطری برای نجبا و اغنا و اقربا باشند و بلکه نجس هم هستند وارد حرم نشوند. بدین ترتیب در انتظار استقبال فقرای نایابی هستیم که پیامبر را هنگام هجرت به مدینه همراهی کنند.