این اشک دیده منو خون دل شماست که بر تاج پادشاست

سالهاست که من هم چنان توانایی افزایش قیمت واقعی خدمات و کالاهای شرکت رو ندارم. این درحالیه که بعضی قیمت های دیگه رو میشنوی فقط باید تعجب کنیو باخودت بگی این مثل همون بستنی طلاس که من فقط میتونم عکسشو تو اینستاگرام مثلا دنبال کنم. نمونه اخیرش هم این قیمت گوشی آیفونه که شده 5 میلیون تومن. حالا تو انگلیس قیمت این گوشی 30 پونده که میشه نهایتش با نرخ ارز بازار 540هزار تومن! ولی اینا چطوری تو این بازار این گوشیو میفروشن 5 میلیون تومن؟! طرف رفته چند تا گوشی از انگلیس خریده، پول سفرش رو هم از ما داره میگیره. چقدر حالا ماها باید خر باشیم که یک سفر انگلیس نمیریمو گوشیمونو از همون جا نمی خریم!

یا مثلا این قیمتای میلیاردی اخیر ماشین ها. ما نشسته ایم مثلا بگیم خب 10 میلیارد و یا مثلا چند میلیارد. فکرشو بکنید این ماشینهای میلیاردی قرار بوده خونه چند تا از ماها باشه مثلا که شده اشک دیده مون و خون دل که حالا برتاج پادشاهی بعضیا سواری بشه.

خوش به حال خلبان ها! الآن دیگه خیلی اعتماد به نفسشون یهویی باید بالا رفته باشه! چون با خودشون فکر میکنن چند میلیارد هواپیما رو دارن می رونن. خیلیهاشون هم هواپیما رو خودشون خریده اند ها! دیگه خوش بحال اعتماد بنفس مردم. ولی این تازه شروع ماجراست. هنوز باید صبور باشیم ماها. چون فکرشو بکنید سال دیگه بانک جهانی پیش بینی کرده اقتصاد ایران نزولی میشه. ضمن اینکه از امسال اولین سیر نزولی تولد در کشور شروع شده. همه ش هی خبرای خوب داره به گوش میرسه.

به یاد بیارین شعر این محمد نوری که میخوند ما برای اینکه نام ایران گوهری تابان شود خون دل ها خورده ایم. قدیمی شده بود دیگه و با فوتش گوهر تابان شده اش رفت بالای تاج پادشاهو دیگه کسی یادش نمیاد که دقیقا کی این گوهر تابان رفت اون بالا.

باغ بی برگی که میگوید که زیبا نیست / پادشاه فصل ها پاییز

چند وقت پیش وقتی عروسک مو مشکیم رو برای بار چندهزارم میدیدم یهو حس کردم عروسکم فقیره. شاید این طور برام جا افتاده کسی که موی مشکی و فر داره جنس دوم و فقیر هست. از من کسی بپرسه میگم من خیلی عادل هستم. ولی برام اون لحظه این طرز تفکر عادی شده بود. اصلا بقدری مثلا من سیاه پوست به عنوان نفر دوم دیده ام که حتی حسودیم میشه ببینم که سیاه پوستی اول هم ممکنه بشه! یا مثلا شما فکرش رو بکنید که هنوز که هنوزه تو ذهن ما جنس چینی جنس دوم هست، با وجودی که الآن اقتصاد دوم دنیاست. قبلا هم هیچ وقت چینی ها فقیر و بدبخت نبوده ان، باوجودی که تو کتابهامون به دروغ! میگفتن فقیر و بدبخت بوده اند. درصورتی که اونها به خاطر امپراطوری بودنشون نسبی که نگاه کنی همیشه از مردم کشور ما پولدارتر بوده اند. البته خب، خیلی زیاد داریم مردم مو بلوند و زیبایی که در عین زیبایی واقعا اول، و باهوش هم هستن. ولی حس کلی و بلافصل ذهنی ما میگه زشت و فقیر کسی هست که موی مشکی و فری داره. چینی و یا مثلا عربی هم همین طور، حتی اگر خلافش در واقع باشه. و این خیلی بده. چون این ذهنیت فرصت هامون رو در شناخت تواناییهای انسان های اطرافمون میسوزنه