درباره من
از اونهام که می گم آدم بایست حرف خودشو بزنه، اما یاد گرفتم که هر حرفی رو تو جاش بزنم، اینجا، هرچی می خوام رو می گم
ادامه...
بحرین در آتش حسادت
خیلی وقت بود دوست داشتم در این مورد بنویسم. یک جزوه دارم که تاریخ میزنم و یک جا هم اینجاست که مینوسم. بحرین، کشور (؟) مظلومیه که زمانی فرماندارش رو امام علی (علیه السلام) تعیین میکرد. حالا چی شده این کشور بعد از جدا شدن از ایران، اونم ظرف مدت کوتاه حدود 50 سال مردمش باید به این روز بیفتن؟
به چه روزی؟ به این روز که شما فرض کنید دعوتتون میکنن جشن و شور و شادی، بساط هلهله و پایکوبی هم برپا میکنن، بعد میبینید فریب بوده، قرار بوده جمع بشین تا همه رو یک جا بکشن. اینکه شب شد. نه، روز مثاله. شب بساط پهن میکنن که در تاریکی قطعا نبینید اون پشت چی قایم کردن. سوره فلق هم همین رو میگه. میگه خدایا به تو پناه میبرم از شب تار هنگامی که درآید (و من شر غاسق اذا وقب). اول نفوذ کردن، تا این حد. بعد نوبت شر افسون رسید و بعد هم حسادت.
سال هاست که این کشور چنین وضعی داره. امروز میگن زندانی بحرینی بعد از 10 سال که مثل خیلی ها سال 2011 دستگیر شد، شهید میشه، اونم با اون وضع، با سمی که سراسر بدنش رو گرفته، این از همون موارده که توسط حکومت صورت گرفته.
حکومت ظالم بحرین، چقدر میتونسته شقی باشه که اینطور با مردمش رفتار میکنه. چقدر هست؟! کجا چنین مثالی رو میشه پیدا کرد؟
از عجایب روزگاره. بحثی نیست. فقط این سوال پیش میاد که بین فاصله شهادت امام علی (علیه السلام) تا ولادت قائم آل محمد (صلی الله علیه و آله و السلم) چقدر زمان فاصله هست؟
