چرا دوست دارم مستقل کار کنم

این هیچ هیچ تو زندگی من خیلی معنی داشته. یک جایی نوشتم که هیچ جایی راهم ندادن. شاید این تصور برا بعضیا پیدا شه که اگر راهت میدادن، خودت میرفتی؟

جواب من در این جور موارد هم منفیه؛ یعنی دوست دارم مستقل کار کنم، و هر چی کاشتم برای خودم باشه. جدای از اینکه وقتی برای کسی کار میکنی، باید تابع اون باشی از جمله اینکه مثلا یک آرایشی برا تیمش بکنی و چمیدونم شاید لباس فرمی مجبورت کنن که بپوشی، تجربه نشون داده که وقتی براشون کار میکنی، موقع حقوق دادن اول قرض هاشونو میدن و آخر سر نوبت تو میشه، اگر چیزی تهش بمونه. دیگه اینکه، فقط ما نیستیم که به باقیات الصالحات فکر میکنیم. اطرافیان هم به این موضوع فکر میکنندو بعد از ختم رابطه ت با اونها سعی میکنن آثار همه چیزهایی که ممکنه از تو رو زمین مونده باشه رو هم پاک کنن. مثل مثلا داستان رابطه اوباما با ترامپ که بارها تو روزنامه ها، احتمالا خونده این که اوباما با زنش یک باغی میکارندو بعد که ترامپ میاد همه اش رو خراب میکنه؛ یعنی این اوباما رو فرض کنید مستخدم خوب ترامپ بشه، و حالا ترامپ بگه که میدونم این رو برای آخر عاقبتی خودت گذاشته ای، ولی با رفتنت نباید رو زمین بمونه و میزنه باغ رو میکنه هیچ هیچ

خلاصه اینکه، نه فقط دوست دارم مستقل کار کنم، بلکه به این دلایل که خیلی هم رواله که تو زندگی ببینیمشون، آرزو دارم روزی به حد کافی مستقل بشم که تو زمین کسی حتی بازی نکنم، چه برسه به اینکه مستخدم بشم!

بعدا اضافه کرد (در تاریخ 16 آذر 98): مستخدم بودن، فقط به این معنای عرفش نیست که جایی بگن و بنویسن که شما کارمند و یا مستخدمین، مخصوصا در کشور ما. مستخدم بودن معنای عام تری داره که شامل مثلا اجاره نشینی هم میشه. ما الآن چند ساله که در خونه ملاکی هستیم که اجدادشون زرگر هم بوده ان، و داریم به ازای نشستنمون بهش پول میدیم. این نشستنه، در واقع نوعی مستخدم بودن محسوب میشه که در ازاش برای کسی که استخداممون کرده (در ایران به این ها میگن صاحبخونه)، کار میکنیم تا پولشو جور کنیمو احتمالا صاحبخونه مون هم قرضاشو با پولایی که ما داریم بهش میدیم داره میده!