دوست من، ویندوز

مجله شبکه رو گرفته ام. شاید این مجله، یکی از تنها مجلات مرتبط با کامپیوتری باشه که به یمن کاملا وارداتی بودن محصولاتش و به امداد «نهاد کتابخانه های ملی» بعد از 21 سال انتشار در ایران هنوز پابرجاست و البته که حرفی برای گفتن نداره، چون همه اش ترجمه است. اصلا این شماره اش بقدری روی ترجمه، اون هم سر فقط یک موضوع ویندوز 2019 تاکید کرده بود که دیگه خودش دیدگاه داده بود: استخدام شده ایم. دیگه نوشته بود که نه حتی خودش، بلکه وزیر کشورو دوستان و اینا استخدام شرکتهای جمع آوری داده ای مثل گوگلو فیس بوکو  میکروسافت و اینا هستیم.

اصلا بعد از این دیدگاه دریغ از یک ایرانیزه دیگه ای تو این مجله، به جز خود صفحه اختصاصی به نهاد کتابخانه های عمومی! یعنی پولش رو هم از خود همین نهاد میگیره ها! ولی ناراحته. اصلا بقدری ناراضیه که فقط ترجیح داده خیلی خوشگل بعد از کلی صفحه تبلیغات از محصولات وارداتی اصیل، و گرفتن پول چاپ از بیت المال، باز هم ترجمه کنه. چرا؟! چون فکر میکنه که استخدام شده!

حالا من مونده ام، اون ایرانی هایی که قدیم و قرن ها قبل از ما ایرانی ها به دنیا اومدن، اگر فکر این روزهای ماها رو میکردند، باز هم حاضر بودن مطلبی رو ترجمه کنند و یا واردات کنن؟! مثلا همین مولانا که هی ترکیه میگه نه، متعلق به کشورشه، و یا همین فردوسی که ما مشهدی ها میگیم متعلق به ماست؟

کوتاهی های خودمونو به پای گوگل و بایدو نذاریم.