کولی

برای بار چندم مامانه تو این دو سال خونه خوب پیدا کرده که باباهه راضی نمیشه جابجا کنه. دراومده میگه مگه من کولیم که هر سال هی خونه عوض کنم؟! حالا هر کی نگرانه یک وقت شرایط خوب نباشه خونه رو عوض کنه، از نظر این باباهه کولی در اومده. ولی اینطوری که هر آن ممکنه تاقچه جلو در رو سر مردم بیشتر خراب بشه (چون یک بار همین چند روز پیش این اتفاق افتاده) اصلا کولی نیستیم ما تو این خونه با این شرایط نشسته‌ایم (!) یا مثلا آشپزخونه ش که دیگه مامانه توش غذا نمی پزه و کاراییش رو از دست داده، خوبه چون اگر ما خونه رو عوض کنیم کولی خطاب میشیمو مردم میگن وای کولی‌ها رو ببینید هرسال یک بار خونه عوض میکنن (!)

بعد مامانه بهش میگه تو صبح میری نصف شب میای. معلوم نیست کجا میری! باباهه کیف میکنه.

البته من نتیجه کون این دو تا هستم. وقتی میخوان تفریح کنن در مورد من با هم پچ پچ می­کنند. مادرم با شوهرش و خودش با دخترش. شایدم سر موضوع کون دارن صحبت میکنن و به نظرشون این یک مورد خصوصی بین اون هاست. ولی من عمومی ام تو این خونه. اصلا طوری عمومی ام که تو جامعه هم عمومی شده ام. من تو این خونه غریبه ام. مامانه به راحتی بهم میگه دزد. انقدر گفته بیت‌کوینام رو دزدیده‌این که این بار که از سهم شیرینی های خونه فقط 4 تا بهم رسیده در حالی که هربار کیک درست کرده‌ام تقسیم کرده‌ام تقریبا تصمیم رو گرفته‌ام که بهش پولشو برنگردونم. بله، من بدم. بله من دزدم. اگر قراره که این طوری عملا انقدر تو این خونه تحقیر بشمو دزد خطاب بشم چه اشکالی داره که من هم مثل خودشون باهاشون بد باشم.