چی میشد حالا که انقد تحریمیم از صفر شروع میکردیم

دارم تغییر رشته میدم، با چشمای آسیب دیده از مانیتور. بعد از 20 سال کشمکش تو این رشته، فهمیدم که باید رشته دیگه ای هم کنار این رشته خوند. کار با دولت تو این مدت خیلی سخت بود برام. این یک سال آخر رو در حالت standby افتان و خیزان همچنان ادامه دادم. چقد سخت بود. چقد مردم راحت تهمت میزدن و چقد هم حسادت ها بود. همچنان افق دیگه ای پیش رو دارم و اون هم افق تغییر رشته س. پارسال که برای سال 18ام کنکور میدادم هنوز هم میتونستم انتخاب رشته کنم. ولی مثل کسی که بخواد تو بازار پر ریسکی سرمایه گذاری کنه خطر کردم تا امسال هم بیاد و دوباره درس بخونم.

حتی وبلاگ «آه»م هم دیگه برام دلچسبی اولیه رو نداره. اصلا خسته م از این دنیای دیجیتال پر از درد. خسته م از بس سرمایه گذاری پر ریسک کرده م توش.

درسته که همین رشته من رو افتان و خیزان نگه داشت. ولی همین رشته هم تا قعر دره ها من رو برد. خواهرم میگه تو اگر دوباره به دنیا بیایی یکی از اشتباههایی که دیگه تکرار نمیکنی اینه که بری رشته کامپیوتر.