دلیل این همه اتحاد مردان و ستادهای بزرگ کشوری و لشگری برای مبارزه با من چه بود؟

دلیلش خیلی ساده بود؛ بنظرشون من اون قدر نفهم بودم که نمی فهمیدم دولت استخدام زن نداره. اونهایی هم که میدیدم زن هستند و کارمند دولت شتر دیدی ندیدی بودن.

بعدها هم که کشف کرده بودن من جاسوس، اسیدپاش، و دشمن ساز هستم، حسابی شکایت و دادگاه برایم راه انداختن تـــــــــــــــــــــــا یک کلمه بهم بفهمونن نه تنها دولت استخدام زن نداره که جاهای خصوصی و مردمی هم برم، چه خودم و چه نزدیکانم کلا قصد همکاری ندارندو کلا دشمن خونی حسابی غیرالکی هستن. اون زنایی هم می بینم کاملا غربال شده و نمایشی هستن

حالا اگر من پسر بودم چی میشد؟ قضیه کاملا برعکس می شد. من رو روی سر خودشون میگذاشتن. این برادرم نیست؟ من هم از خوبی هاش گفتم و هم از بدی هاش و انقدر دارن ازش حمایت می کنن. اگر اندازه من این پسر خوب بود چه چیزهایی نصیبش می کردن دیگه خدا میدونه

پ. ن.: متن قبلی حاوی اسامی یک سری اشخاص دیگه بود که اون ها رو به رسم دوستی از نوع آهانه ش، هرچند وقت یک بار رونمایی می کنم.