جنس: مرد متاهل، تعداد فرزند: 2، و نه 1 یا صفر

رزومه­های مردای ایرانی الآن این طوری شده. یعنی الآن الآن که نه. چند ساله این طوره. یعنی مثلا طرف معدلش رو مینویسه، اگر کنارش تعداد فرزندش رو بنویسه و جلو دوربین و اذهان عمومی انگشتر طلاش رو بالا بیاره که یعنی من زن دارم و دنبالم نیفتین خیلی اکشن تر و جذاب تر هست تا اینکه بگی چه کارهایی بلدی! رزومه مرد و نه زنی با دو تا بچه خیلی رزومه قشنگ‌تری هست تا اینکه مثلا یک دونه بچه داشته باشی و اون هم حالا بزرگ شده باشه J

قضیه همون مرد باید خوشگل باشه، خوشگل باشه و کمی چـــــــــــــــاقه، بعله. خانوما چی دوست دارن؟ یک مرد توانمند؟ مرد عنکبوتی؟ که توانایی حل همه مشکلاتشونو داشته باشه تا بتونن بهش تکیه کنن؟ بعله، در سطح بیرون از خانواده هم از جمله موارد کلیدی رزومه این چیزاست که مهم و مدنظر قرار میگیره. پس حسابی حواستونو جمع کنید.

اما من؟ چه انتظاری دارین؟ یک زنی هستم که میخوام جای تکیه گاه زن ها رو پر کنم. حتی همین هم که میخوام رو پای خودم بایستم هم مشکوکه. از کجا معلوم که چند درصد دعواها و جدایی مردان علاقه مند به تحصیل رو من با تحصیلاتم نگرفته باشم؟! دیگه بگم؟ منکر رو زمین، و مفسده و ...

من به شخصه بی شانس تا حالا سرو کارم با این کون‌ها بوده، دیگه شانس نداشتم. سرشون تو کون بود برا همین خیلی اذیت شدمو حالا هم که دارم دکترام رو به زور میگیرم بدون بچه، بدون شوهر و با کلی برنامه کونی که سعی هم نکردم خیلی پاکشون کنم. گاهی خواهرم بهم میگه تو انقدر به این کون ها تاسی میکنی بالاخره یک وقت دیدی مثلشون شدی ها. چی بگم دیگه.

به هر مجله ایرانی که مقاله میفرستی تف کن بره. به این دلیل:

طبق تصمیم هیئت تحریریه، نویسنده مسئول (ارسال‌کننده مقاله) الزاماً می‌بایست از اعضای هیئت علمی دانشگاه‌ها، مراکز پژوهشی یا مؤسسات آموزش عالی با مرتبه علمی حداقل استادیاری باشد. در غیر این‌صورت، مجله مهندسی برق دانشگاه تبریز از پذیرش و بررسی مقاله معذور خواهد بود.

اونی که میگه من گولولو الآن دو تا بچه دارم. اونه که میگه حالا مقاله علمی-پژوهشی (!) داده به این مجلــــــــه و حالا گولولو رزومه م رو ببینین توپ، و شــــــــاخخه!

خودم شخصا مقاله دادم پارسال به مجله انقدر جواب داده: بفرستید به مجله دیگر! ایرانی ها این طورین. فقط اون اینطوری نبودها. مجله دیگه هم که دانشگاه اصفهان بود بعد از 6 ماه پارسال گفت مقاله ت حرف جدیدی نزده و فقط انگار بهشون گفته بودن حمله کنید. سه تا مجله دیگه از سال 91 تا حالا مقاله داده ام اصلا حتی جواب ندادن. البته یکیشون سردبیرش یک روزی برام ایمیل نوشته بود. حالا ما چند مجله علمی-پژوهشی و حتی علمی-ترویجی داریم؟ 29 تان. تا حالا 9-10 تاشونو به تنهایی خودم امتحان کرده ام. امروز میگیرم به یکی میفرستم و به وظیفه ام عمل میکنم.

جا داره همین جا از داور مجله علمی-ترویجی علوم رایانشی تشکر کنم که زحمت کشید و مقاله م رو ویرایش کرد و مهربانانه گفت ولی نمیتونی مقاله ت رو به ما بدی. من حدس زدم که شاید چون مقاله م در حد علمی-پژوهشی بوده تو مجله ش چاپ نکرده. همون مقاله رو با ویرایش داور محترم فرستادم به مجله مدل سازی مهندسی سمنان که اون زمان فریدون برادر رئیس جمهور فعلی هم تو اعضای هیات تحریریه ش بود. جاتون خالی سردبیر فقط یک بار بهم سلام کردو بعد هم هنوز که هنوزه بعد از یک سال و چندی کسی هیچ جوابی بهم نداده. حتی یک بار بهشون ایمیل زدم و ازشون پرسیدم که چرا جواب نمیدن. ولی ایرانی و پاسخگویی؟! از ایرانی بعیده.

به استادم که اینا رو میگم چی با خودش میگه؟ با ما که حرف نمیزنه. میگه اینم یکی مثل اونای دیگه احمقه؛ راهی که بقیه رفتن رو داره میره. همین استاد من با خودش نمیگه اینا ترکیده اند، مقاله تونو به داخلی ندین؟! وقت خودتونو تلف نکنید؟! نه، هیچ وقت نمیگه.