درباره من
از اونهام که می گم آدم بایست حرف خودشو بزنه، اما یاد گرفتم که هر حرفی رو تو جاش بزنم، اینجا، هرچی می خوام رو می گم
ادامه...
تلاش روحانی برای افزایش شریک جرم در خصوص سند 2030
سند 2030 سندی با جزئیات زیاد است که دلیل رد کردن آن ملزم کردن نظام آموزشی ما به حذف حقایق است. به عنوان مثال، به بهانه همگانی کردن آموزش باید صحبت درباره دین، کتاب قرآن و غیره رو از کتاب های تحصیلیمون کم کم حذف کنیم1
من یک زن مسلمانم. الآن بعد از 30 سال و مطالعه کتاب های غربی از جمله شکسپیر، هری پاتر و مشاهده فیلم های جامعه دین دار آن ها از جمله مسیحیان و غیره، می دونم که کلا غربی ها نسبت به نوع خاصی از حجاب دید خوبی ندارن. 2 تا 3 تا عکس می خوام از خودم بگذارم تو اینترنت و بگم من از اون دین دارهایی نیستم که ظاهرم این طوریه. بنابراین حواسم رو جمع می کنم. در مورد جهانی حرف زدن خیلیی باید احتیاط کرد، و حالا تو کتابهایی سعیمون رو بکنیم که از دین و دین داری حرف نزنیم. ولی الآن من تو کشور خودم هستم. دوست دارم هر کتاب دینی و اخلاقی رو در هر نقطه ای که نگاه می کنم ببینم. راحت ترم که مقنعه بپوشم. و گاهی چادر سرم کنم. بنابراین با این سند موافق نیستم. غرب یک بدی از تعصب در دین دیده و حرف جمعی که می زنه از اونه. ولی من که هرچی دیدم خوبی از اصل دین بوده. پس چرا باید یک هم چین سندی رو بپذیرم یا تایید کنم. به نظرم دولت روحانی باید در دیدگاه ها و کارهای خودش تجدید نظر کنه.
1-از موارد انتقاد از سند آموزش 2030 یونسکو، غیر اسلامی و غیر دینی شدن آموزش در ایران است. این حالت صریحا در کتابچه های راهنمای یونسکو با عنوان "آموزش همگانی جهانی" بیان شده است. در واقع در چارچوب فرهنگ غربی مبانی دینی در کتب و آموزه های آموزشی نباید بگنجد.
