کلاه برداری ساختاری (حق السکوت)

چند وقت پیش تو خوابگاه بودم. یکی از این دهه هفتادی ها گفت در این نظام انقدر فساد هست مقصر خامنه ای هست. گفتم چطور میگی؟ اگر خامنه ای نبود که سردار سلیمانی تو جبهه سوریه نبود. گفت نه، سردار سلیمانی به تنهایی خودش جبهه رفت. ولی مقصر خامنه ای هست. اون برای اینکه در قدرت بمونه سکوت میکنه. مطمئن بود که این طوره. منم ادامه ندادم دیگه. باز یکی دیگه و چند نفر دیگه از جاهای مختلف همین رو گفتن. یکی دیگه میگفت خامنه ای مقصر هست چون اون دستور نمیده. میگفت رهبر باید دستور قاطع بده. در بدترین شرایط باید آدم تکلیف بقیه رو روشن کنه. میگفت ما هی نگاه میکنیم این خامنه ای یک چیزی بگه، یک دستوری بده ولی هی نشسته نوازش میکنه.

...

اول اینکه بگم من هیچ وقت تو مردم نبوده ام. این مردم بوده اند که همیشه منو مجبور به انتخاب میکردن. قبل از تلگرام واتساپ بود. خیلی برنامه خوبی بود و خیلی ها توش بودن. ولی همیشه این برام سواله که چطوری یهو یک عالمه ایرانی همه باهم میپرن تو تلگرام؟ ازچه طریق؟ واتساپ با یک شیب معمولی مراجعه کننده داشته، ولی تلگرام همون طور که فیلتر شد و خیلی ها یهویی ازش اومدن بیرون، همون قدر سریع هم خیلی ها رفتن توش. مورد شاهد بعدیم زمین های مشاعی در چناران هست که یهویی سال 90 اینا توسط یک سری ارگانهای دولتی تهرانی با تقلبی به واضحی روز روشن فروش رفتن و بعد از مدتی اعلام جرم کردندو الآن کاغذای سندهای اون زمین ها باوجودی که هنوز دست در دست مردم میچرخن و باعث میشن مردم هی پولاشونو بریزن تو چاه وجود دارن. داشتم برا همون سال ها میخوندم یکی تو نت میگفت من یاد گرفته ام برای این که پولدار بشم محافظه کار بشم. ولی من فقیرم چون محافظه کار نیستم. الآن نگاه کنید به سمت مردم به خرید سکه. من دیدم تو مردم نیستم وقتی که همزمان با آغاز گرونی مردم پولاشون همه گسیل یهویی کرد به سمت طلا (عین ماجرای تلگرام). همون سالای نود و اینها که تقلب ها به واضحی روز روشن بودن و همین حالاش هم، اخبار اعلام میکرد که مثلا نرین طلا بخرین چون ضرر میکنین و فرداش میدیدی طلا رکورد میزد.

...

یک چیز مسخره ای تو انتخابات 96 اتفاق افتاد که رسانه ها میگفتن آقایان نامزد ریاست جمهوری بگن اموالشون چیه. خیلی مسخره است، چون ما یک سری شخص حقیقی داریم نامزد ریاست جمهوری میشه و یک سری شخص حقوقی داریم. مگر تا حالا اشخاص حقوقی در دولت شفاف کرده اند که اموال قدرتیشون از کجا میاد که حالا یک دونه شخص حقیقی نامزد ریاست جمهوری بیاد این کار رو بکنه؟!؟

پریروز سرچ کردم فقط تعاونی نیروگاه طوس. کلی زمین تو همین مشهد و اطراف بین خودشون تقسیم کرده اند. یک سری هاشون مشاعه. یک سری هاشون ساختمون سازیه. ولی همین ها رو میتونی بعد از کلی دست به دست شدن اوراق قرضه اش از بین آدمای تو نیروگاه طوس با غیر اون دربیاری. همینطور برای فرهنگیان و غیره. یک چیزی راه افتاده مردم این فیش های سازمانها رو اگر دوست نداشته باشن و گند تقلب سازمانیش رو مثلا درآورده باشن تموم نشده میفروشن به مردم غیرسازمانی. اونطوری شاید بتونی میانگین بگیری و مثلا مجموعه نرم افزارهای آمریکایی باشی تا جمع بزنی الآن فلان سازمان چقدر مال و منال برا خودش جمع کرده.

یک دوستی داشتم میگفت وقتی امیرکبیر ارشد قبول شد، تبلیغهای تعاونی مسکن امیرکبیر براش اس ام اس میخورد. هیچ وقت فیشهای مسکن دانشگاه امیرکبیر رو ندیدم. ولی میدونم مثلا برج تجاری خیابان گلستان مشهد مال دانشگاه شریفه. بری شمال کلی پلاژ هست. پلاژ فرهنگیان، پلاژ دادگستری و غیره، همه روبرو دریا. این چیزا با اسم امکانات رفاهی کارمندان در تنوعن. اون چیزی که تو اخبار و رسانه ها نشون میدن مثلا طرح اسکان فرهنگیان در مدارسه، ولی هزار تا رانت و دنگ و فنگ که فقط خود فرهنگی ها میدونن بینشون میگرده. تازه ناراضی های دولتی فرهنگی ها هستن، چون هی تو این امکانات رفاهی سازمانشون بیشتر از مثلا دانشگاهی ها سرشون کلاه میره. اینو میشه از واگذاری و فروش بیشتر فیش هاشون به سایرین بفهمی. اصلا شاید دانشگاهی ها انقدر راضی هستن که مثلا من تاحالا فیش دانشگاهی تا حالا ندیده ام برا فروش.

نمونه از این دست برای شخصیتهای حقوقی زیاده. وقتی من مثلا نمیتونم حتی یک سرجمع کوچیک بزنم که فلان ارگان ایرانی چقدر امکانات رفاهیش هست، چطور ازم انتظار دارین بخوام بدونم نامزد ریاست جمهوریش چقدر پول و مال و منال داره؟! زهی خیال باطل.