آه

آه

دنیا به دوستی بیشتری نیاز دارد
آه

آه

دنیا به دوستی بیشتری نیاز دارد

پرونده باز

یک سوال خیلی ذهن من رو درگیر کرده. من سالهاست که پرونده بازی در اطلاعات دارم. 16 ساله که رشته م کامپیوتره. در این مدت بارها و بارها سیستم هایم ویروسی شده. ولی تکلیفم روشن بوده. می دونستم کجاها خط قرمز بوده که حالا ویروس هم وارد شده و بعد هم حالا یا باهاش ساخته م یا یک طوری کنار آمده م.

البته شاید قبل از این که من به دنیا آمده باشم پرونده ای باز در اطلاعات ایران داشته م. حالا این سوال هر بار هی من با آن مواجه می شوم که پرونده باز من چرا باید به کند شدن سرعت تایپم در گوشی همراهم منجر شود؟ چرا پرونده باز من باید باعث شود که همسایه ها جداگانه گروه شوند برایم یک پرونده ای تشکیل بدهند؟ چرا باید برای هر کمترین مجوزی کلی زمان از دست بدهم؟ گاهی بعضی گواهی های پولی که منقضی می شوند را دوباره باید اخذ کنم؟

الآن همه می دانند که در سازمان های اطلاعاتی دنیا گوشی های ما شنود می شود، و اطلاعات ما ردگیری می شود. اما، آیا این کار آنها باعث شده که مثلا من گوشیم سرعتش پایین بیاید؟ نه باعث نشده. ولی این اطلاعات ایران معلوم نیست شاید هم اطلاعات نباشد (شاید خود داعش است) هر بار زنگ هم می زند می گوید الو از شما شکایت شده؛ شما پرونده بازی در اطلاعات دارین...

 

آیا من با تابعیت ایرانی مستحق چنین پرونده بازی هستم؟

زن و شوهر

2 سال پیش بچه بودم و فکر می کردم هر زنو شوهری همدیگه رو خودشون انتخاب می کنند. زن سنگ صبوره و مرد راهنمای خوبی می تونه برای زن باشه.

الآن احساس می کنم بزرگ شده م و می دونم بعضی زنو شوهرها حتی اگر هیچ هم نباشن می تونن دشمن هم باشند. بعد از اون یک سری مطالب گذاشتم تو یک وبلاگ تیمی مون که به نظرم جالب نیومد می خوام در دو سه پست بعدی بذارمشون اینجا

لیوان پلاستیکی

عکس یک لیوان پلاستیکی رو می بینم؛ لیوانی قرمز و دسته دار. یاد خاطرات دورم میفتم. انقدر دور که برای یادآوریشون مجبور میشم بیشتر تمرکز کنم. لیوان تاشو کنار آبخوری مدرسه، لیوان پلاستیکی قرمز تو حیاط ویلایی، تنگ قرمز در دار. تنگ قرمز بلند کنار پرده های با گل های محمدی که نوری هم بهش خورده و ظهر جمعه رو آفتابی نشون می ده. لیوان پلاستیکی دست همه بچه های یک کلاس مدرسه که همه به یک شکل هم هستند. لیوان اسباب بازیم با رنگ فانتزی... لیوان پلاستیکی الآن هم پیدا میشه؟ احتمالا کمتر و خیلی تک و توک.

این لیوان ها متعلق به یک زمان خاص (همون دهه های شصت و هفتاد) هستند. من بچه دهه شصت هستم. دهه ای که الآن برای به خاطر آوردنش باید به خودم زحمت بدم.

خوش آمدگویی

سلام


ان شاءالله که خوب و سلامت باشین

 

 

با افتتاح این وبلاگ ایام مبارک ماه رمضان 1394 را به شما تبریک می گویم