دلیل اصرار حکومت بر ازدواج زودهنگام و بی منطق دختران

حکومت همیشه در برابر مصائب و مشکلات بهترین راه حلش خط قرمز ترین راه حل بوده. نمونه ش همین ثبت روزی به اسم روز »دختر« و تقریبا مساوی کردن آن با روز »تخمک گذاری«.

واقعیت اینه که مادرهایی هستن سال ها پسرشون رو به آغوش میکشن و حتی مهدکودک هم نمی برندش تا فحش هم یاد نگیره. ولی بچه مدرسه که میره به راحتی به فساد کشیده میشه. در واقع فساد رایجی در خانه ها هست. این فساد از درون خانه و از بین پدرمادرها نشئت میگیره. طوری گسترده هم هست که در مدارس بالاشهر تفریح پسرها رو میبینی در سنین پایین نوجوانی روی هم افتادن عده زیادی از آن ها برای ارضاست. کار ناظم در این مدارس شده جدا کردنشون با تسبیح و سوت. در مدارس پایین شهر، این موارد سنگین تر و حادتر و رایج تره.

اینه که حکومت میره سراغ خط قرمز ترین راه حل و آن هم ازدواج زودهنگام دختران بدبخته که دیواری کوتاه تر از آن پیدا نمیشه. عوض اینکه آموزش بدن راه حل فیزیکی این طوری پیشنهاد میدن. تا هر پسری اون افتادن رو روی دختری بره و اینطوری به اصطلاح خودشون فساد پسرها رو کم کنند.

پ. ن.: راه حل در درجه اول اینه که تو خونه ها آموزش داده بشه، هر رابطه ای زن و شوهر با هم برقرار کردند، چون خطبه عقد رو خونده ن دلیلش این نیست که درست باشه و فساد نباشه. خیلی روابط پدرمادرها زناشویی محسوب نمیشن؛ زنا هستن؛ تجاهر به زنا هستن. این ها رو بچه ها میبینن و به فساد کشیده میشن

این تازه به دوران رسیده ها در مورد پسرهاشون در این جور موارد میگن «آخی بچه م پسره، دیده خواسته»

خیلی بیخود کرده که خواسته

بعد همین ها یک چیز دیگه در مورد دخترها هست که میگن این میوه ست، خیلی برسه دیگه خراب میشه. در این موارد فاعل فعل های مجهول رو پیدا کنیم مساله حل میشه؛ کی دختره رو خراب میکنه؟