تفاوت فاحش به خودت برس های امروز با دیروز

امروز میبینی طرف مدیره، اگر زنه که مانتوی قرمز پوشیده هی تو گل ها و باغچه هاست و اگر هم مرده که یک لباس سفید خوشگلی پوشیده سوار قایق تفریحیه مثلا.

حالا قضیه چیه این کارا رو کرده برا بازار گرمی. امروز اگر مثلا طرف بگه میخوام بخودم برسم و پزشک بشم. همه نادیدش میگیرن و به طور فساد انگیزی باهم دیگه طردش میکنن. شاید هم گاهی یک جایی که هست و داره کاری میکنه نمیبینندش و بهش میگن تو نیستی. این تو نیستی ها رو انقدر سازماندهی شده به روش میارن که اگر طرف قرار باشه از کارو زندگیش بمونه و پزشک نشه، نشه که بهتر. ولی اگر همون طرف هر روز بعد از کنکور بیاد و بگه من هستم حالا دیگه نگین نیستین دیگه بقیه باهاش کاری ندارن.

امروز مدیران این به خودت برس رو این طوری ترجمه میکنن. ولی دیروز این به خودت برس معنی دیگه ای داشت. طرف دو روز سه روز  در هفته میرفت غیب میشد و میرفت جمکران کسی بهش کاری نداشت. طرف عبادت می کرد و سعی میکرد به خودش برسه کسی کاری بهش نداشت. اما امروز اگر بگی مثلا من انقدر کار روی سرم ریختم که به محروم ها برسم، همه نچ نچ میکنندو بهش میگن مگه تو خونه زندگی نداشته ای.

امروز اگر کسی قر نده و عکس تو گل و باغچه هاش رو هی تو اینستاگرام نذاره که بقیه لایک بزنن، به خودش نرسیده. امروز بالا رفتن لایک یعنی کسب روزی و درآمد. امروز مفاهیم خیلی برعکس شده ن. طوری که آدم تنها نتیجه ای که میتونه بگیره اینه که امروز فساد زیاد شده.