حدود 30 میلیون از 50 میلیون واجد شرایط رای در انتخابات شرکت کردن و رئیسی بیش از دو سوم رای را آورد و رئیس جمهور شد. رضایی هم که نامزد مورد نظر بود رای نیاورد ولی پیروزی رئیسی در انتخابات رو تبریک گفت. انتخابات هم با مثلا یکی مثل همتی وارد مرحله دوم نشد. مثلا نشد که بشه یک چیزی مثل انتخابات بین هاشمی رفسنجانی و احمدی نژاد که برعکس احمدی نژادی ها اون سال 84 رای بیارند و ما بمونیم با هشت سال ریاست جمهوریش.
حالا این انتخابات چند نکته داره. در بهترین حالت معمولا هفتاد درصد واجدین شرایط شرکت میکرده ان. کسانی که به رئیسی رای دادن همون هایی بودن که قبلا هم رای داده بودن. ما پیش بینی میکردیم فوقش یکی دو میلیون از طایفه شون رای اولی بشن، و حالا جلیلی هم که به نفع رئیسی گفته بود کنار میره، یک عددی هم به این رای اضافه میشد. پیش بینی ها درست بود. کسانی طبق معمول برای رای دادن آمدند که مستقیم از این ها پول میگرفتن، حالا با وام و یا امتیازات غیر. نشون به اون نشون که رضایی هم همون تعداد رای آورد که قبلا هم همین قدر بهش رای میدادن. این عددها عوض نمیشه. تعداد آدمهایی هم که بشینن مثل ماها تحلیل کنن، تحلیل بخونن کمن. قشنگ نگاه کرده ان کی بهشون قراره پول بده.
یادمه سال 76 وقتی دوستم به خاتمی رای داده بود گفت خاتمی تو بخش طرقبه شاندیز دفتر کاهی و مداد پخش کرده. همین رو نشونه خوبی برای رای دادن بهش گرفته بود. یکی دیگه میگفت سید خوشگلیه. تازه تفال هم گرفته و به خاتمی رای داده. برای سید رئیسی هم همین طوره. اصلا همین جا سوال پیش میاد که کسایی که به رئیسی رای دادن، اگر رئیسی میگفت من به نفع رضایی میرم کنار، حاضر بودن به رضایی رای بدن؟
نه، 14-15 میلیون مفت خور، حاضر نبودن به رضایی رای بدن. الآن، خب منو نگاه کنید. کسایی که به سید و سادات احترام میذارن (و باید هم احترام بذارن)، حاضرن همون قدر به اندازه شایستگی هایی که من در طول زندگیم جمع کرده ام بهم احترام بذارن؟!
این بعیده. من همیشه ناراحتیم رو سعی کرده ام این بگیرم که چرا اونها به من قدری که به یک سید احترام میذارن، احترام نمیذاشتن؟ شایستگی و تلاش و کوشش هیچ وقت معیار انتخاب نبوده تا حالا.
این رضایی هم اون روز دیدمش، شاید اگر میدونست مردم بهش رای میدن از اون حرفهایی نمیزد که فقط پدرمادرهای ما براشون ممکن بود مهم بوده باشه.
با این حال، رضایی اگر میدونست که این رئیسی کسی هست که مثل اون عمل میکنه بعد از رئیسی کاندید نمیشد. رضایی برنامه داشت، در حالیکه ما ندیدیم این رئیسی قدر اون برنامه داشته باشه. رضایی قصد تغییر ساختار رو داشت، درحالیکه با مناظراتی که از رئیسی دیده ایم به نظر میاد رئیسی این ساختار رو قبول داره و فقط میخواد چادریش کنه!
اول اینکه مشخص بود اینها قرار نیست مشکلات من رو حل کنن، ولی انشاالله رای میدم.
در مناظره دوم یک سری حرفهای تکراری زده شد. همتی بچه خوشگل، یک سری اسم آدم و نماد رو لیست وار آورد که فقط رای بیاره. من قبلا هم حذفش کرده بودم. همتی فقط انگشتهاش رو می آورد بالا که به من رای بدهید، ولی بالاخره بعد از پنج جلسه گوش کردن به همه حرفهاش، معلوم شد: اقتصاد با تعارض منافع تخریب میشه؛ من میام اونایی که منافعم باهاشون تعارض داره لت و پار میکنم. بعد هم انگشتش رو به سمت تمام نامزدهای دیگه گرفت.
من بالاخره اینجا فهمیدم که یک کاری هم میخواد بکنه. قبلا فقط هی میگفت به من رای بدین.
مهرعلیزاده بی ادبی خودش رو به جامعه روحانیت تکرار کرد. من تعجب میکنم اینا چطور انقدر راحت تا این سطح از نامزدی برای انتخابات ریاست جمهوری بالا آمده اند. این ها میگن ما آزادی نداریم. آمریکایی تو؟ آزادی دیگه چی میخوای اومدی پشت دوربین این مملکت هرچی از دهنت درمیاد بار ملت میکنی؟! این از عجایب روزگاره. این یکی از پوششی هم خارج شده. خودش هم معتقده که بودنش فقط به خاطر کاغذ جلوشه. تا ازش سوال میپرسن، محتویات کاغذ رو با سوال تطبیق میده و میخواد از رو بخونه.
دو تا تا اینجا حذف شد. در مطالب پیشین زاکانی رو هم حذف کرده بودم. کماکان این شخصیت هم قابل حذفه. البته، وقتی همتی و مهرعلیزاده سعی کردن روکش 8 سال روی کار بودن دولت روحانی باشن این هم از خودش مایه گذاشت و پوشش چند نفری از نامزدها شد. زاکانی زحمت میکشه متن روی کاغذش رو حفظ کنه.
از این جا دو تا دوتا دسته بندی میکنم: قاضی زاده و جلیلی
رضایی و رئیسی
این دو دسته از نظر تیپ شخصیتی (تقریبا) جدا شده اند. قاضی زاده که قبلا کشاورزا رو برد توی بورس کالا و همون جا از سر خودش باز کرد. این حذف میشه.
تنها کسی که درباره کشاوزها الگوی کشت تعریف کرد، جلیلی بود. این یکی از دسته بعدی که میخوام بگم ضعیف تره. برای شغل یک سری چیزها تعریف میکنه که من توشون قرار نمیگیرم.
بعد از جلیلی رئیسی میاد. رئیسی قراره دولت روحانی به صورت چادری. یعنی میگه همه چی که هست همینطور بمونه؛ ساختار درسته، قانون درسته فقط ترک فعل صورت گرفته که ما میاییم انجام میدیم. در حالیکه اصلا اینطور نیست. نه قانون درسته و نه ساختارها خیلی جاها درسته. یعنی جراحی اصلی نخواهد کرد. گفته جاهایی که روحانی با بیل سوراخ کرده من میام پر میکنم. بعد هم، حرف نمیزنه. تمام نقشه های پنهانش رو نمیگه. خیلی کلی میگه من جلوی فساد رو میگیرم. این کار رو میکنم، خیلی چیزهای کلی.
رضایی انقدر حرف زد که کل چهار سال دولتش رو تعریف کرد. گفت امروز با رهبری صحبت میکنم. گفت یک مسئولین قبلی رو ممنوع الخروج میکنم. دقیق گفت. رئیسی، همتی و یا بقیه بیان بالا قطعا رفتاری با کسانی خواهند داشت که الآن نمیگن، ولی رضایی همه رو گفت.
رضایی میخواد ساختارها و نظام هایی درست کنه. حتی برای چیزهای جزئی مثل مدرسه ها ساختار تعریف کرده. وقتی میگه برنامه دارم، عملا یک کارهای جدیه. نمیاد بگه اولویتم رسیدگی به محرومانه، تموم شد! میگه من بیست و دو جایی که دارن پول پرسنل میگیرن که برای جوون ها کار کنن، حذفشون میکنم پولشون رو به جوون ها میدم. این همه بودجه میدادن به خودمون میرفتیم سرکار و ازدواج میکردیم. این قشنگ گفت. اونهای دیگه هیچ نگفتن. رضایی گفت من تا بیام حداقل کاری که برای اشتغال میکنم، یک سایت درست میکنم جمع سپاری، پروژه های تحقیقاتی که دولت هرچند وقت لازم داره رو میدم دانشجوهای فارغ التحصیل انجام بدن. الآن این کار انجام میشه، ولی یک عده خاصی این کارها رو میکنن. الآن بودجه دولت به خودشون میده. اگر من انقدر خنگ و بی مهارتم همین یک کار تحقیق رو که میتونم بکنم.
رضایی گفت به مادران با سه فرزند حقوق میده. حالا اونهای دیگه مسخره اش میکنن میگن پول نیست که بدی به کسی، نه یارانه هست به کسی بدی نه حقوق. الآن کشورهای دیگه دارن بدن، ولی تو نداری؟ مثلا الآن روسیه دقیقا داره زمین و خونه میده. الآن این همتی انقدر پاپ و جاز که میگه مردم دارن پاپ کره ای میشنوم. همه چیزهای کره ای رو چک کرده بودیم به جز پاپ کره ای. یعنی عملا هرچی تبلیغ نامرئی بود، انجام داد. چیزیکه در کشورهای خارجی به دلیل نامرئی بودنش مردم تظاهرات کردن و قانون کردن که کسی حق نداره از تبلیغ نامرئی استفاده کنه. اون سری به شکل ریز و نرم طوری سر قضیه سانسور شدن و پخش نشدنش که من هم رفتم مستندش رو دانلود کردم و بعلاوه حرفهای معمولی و عادی ظریف رو دانلود کردم. حالا امروز اومده تو حرف هاش هی به ظریف اشاره میکنه. فکر میکنه اینجوری ظریف میاد بهش رای میده. اصلاح طلبا آبروی خودشون رو بردن. من از کی نقشه کشیده بودم به اصلاح طلبا رای بدم. دو تا گزینه شون بازیه. من فکر میکردم قاضی زاده اصلاح طلبه. معلوم شد که پرچم پزشکا رو اومده بالا ببره. اصلاح طلب هم که نبود، از چک لیستم خارج شد.
حتی به اون دلیل که روحانی به همه سمنانی ها شغل داد (طوریکه الآن کمترین آمار بیکاری کشور رو دارن) روی رئیسی هم نمیشه حساب کرد. از خوزستان کسیکه مشکل من رو مستقیم میتونست حل کنه، میگه رئیسی با ماست. میان مشهد جلسه میگیرن، ولی رئیسی مشهدی فوقش بگه من یک مدتی رئیس آستان قدس بودم. آستان قدس و دانشگاه امام رضا بدون رئیسی هم بودجه خودشون رو داشتن. مثل روحانی نمیشه همه مشهدی ها برن سرکار که منم قاطی باقالی ها برم سرکار.
من فعلا تنها رضایی مدنظرمه که اونم میخواد زیر و بم همه چیز رو بالا و پایین کنه. رئیسی اولویت نداره. برای اینکه من بخوام برم سر کار خیلی اتفاق ها باید تو این مملکت بیوفته که رئیسی به هیچ کدوم اشاره نکرد.