این حرکت و اسلوب رفتاری کسیه که تو گوشیو کامپیوترمه. رفته ام خونه فامیل، میبینم اونا هم یکی اینطوری دارن!
ناراحته، وقتی که نیمه شعبانه، و یا من خوشحالم! از کی؟ به من چه که ناراحته!
طبق اصول رفتاری ملت، یاد گرفته ام هرکی میگه ناراحتم منظورش اینه که از من ناراحته!
یک عمره، نه کسی اومد حالمونو بپرسه، نه احوالی. نه چیزی. نه شوهری، نه روابط اجتماعی ای! فقط هرچند وقت یکبار نیمه شعبان که میشه، ناراحته! به درک.
هربار هم این دولتی ها، در پی همونی که تو گوشیو کامپیوترمه اومدن حالمونو بپرسن، رفتن بالای سکویی چیزی نشستن تا مچ بگیرن. نشستن تا حقشون یک وقت گرفته نشه. نشستن تا حقوقشون تلف نشه. بعد موقع نیمه شعبان اعلام کرد: ناراحتم. ناراحتم، از تو؟!
آره دیگه، هرکی بهم گفت ناراحته، از من ناراحت بوده!
بعدا اضافه کرد: به جای اینکه برعکس من مثلا بیام تو این روزا اعتراض کنم که تبدیل شده ام به معضل اجتماعی، دست پیش رو میگیره که پس نیفته! خودش زودتر میگه از من ناراحته، در این روز! میان، نرخ تعیین میکنن برا ملاک معضل اجتماعی بودنم.
آدما در برخورد با من دو دسته میشن یا دشمنم نمی تونن باشن و در مواجهه با این صحنه فقط سکوت محض هستن طوری که فکر می کنم ازشون خواسته ن این گزینه رو انتخاب کنن یا
این که خودشون رو میزنن به خنگی و نفهمی؛ رفتارهای وندالی از خودشون نشون میدند. حتی اگر مشتریم باشندو من فرض کنم که واقعا ارتباطشون از سر نیازه.
کلا من با این آدمای مرتبط فقط باید یک شم دیگه م رو هم کار بندازم که چند درصد از این که اطلاعات روی سیستم هایم چنبره زده راضی بوده ن
متاسفانه باید بگم که بله قاعدتا. همونطور که خیلی ماها شنیده ایم دوستی پدر مادر از نوع دوستی خاله خرسه س. باز شاید پدر مادر واقعا خاله خرسه باشن. ولی به نظر من پلیس، اطلاعات و مددکارای اجتماعی خودشون رو میزنن به نفهمی و اون راه که ببینن امتیازشون در رسیدگی به اون امر اقتضایی چقد بالاتر میره و چقدر کلا از ماجرا می تونن سود کنن
ولی خب ما باید چی کار کنیم؟
با این وجود باز هم اگر خطری تهدیدتون کرد به همین ها مراجعه کنید. چون برای اون دزد، دغل و دشمن همون یک درصد امنیت هم مهمه که برقرار باشه. حداقلش اینه که افکار عمومی کمی تحت تاثیر قرار میگیره و اون دزد یا دغل نمیتونه به راحتی کار خودش رو در امنیت انجام بده.