محرومیت خوزستان

چه کنم که وابستگی خویشاوندی با استان خوزستان دارم. سالهاست که مشهد زندگی میکنم. هر بار هم خوزستان رو از قبل بهتر ندیده‌ام. هر بار که میرفتم اهواز دلم هوای برگشت به وطنم رو میکرد.

امروز وطنم اونجا نیست، ولی هنوز وابستگی آبا و اجدادی با این استان دارم، و شایدم روزی به عنوان کمک انسان دوستانه اونجا خدمت کنم. این خدمت، البته نه برای شهرهای بزرگ این استانه، بلکه قصد دارم کاری اقتصادی و در جای خوش آب و هوا و البته با امکانات حمل ونقل در اونجا داشته باشم.

نکته استان مرزی خوزستان اینه که در اون مردم شهرهایی مثل اهواز و اندیمشک در این استان خود را با هلند و بلژیک مقایسه میکنند. حال تصورش را بکنید امروز اخبار میگه آلمان و سرزمین های اطراف سیل آمد ولی استان خوزستان که همیشه سیل زده کارون بود دچار تنش آبی شده است. چه اتفاقی میوفته؟ واقعا شورش میشه. چون زمانی، حدود 40-50 سال پیش خوزستان الآن همین آلمان سیل زده امروز بود. تا کجا در خونه هایشان آب بالا می آمد و با این بالا آمدگی آب سازگار شده بودند که حال امروز میشنویم که دچار تنش آبی شده است. در حالیکه حق آبه رود کارون در تلاقی با زاینده رود اصفهان شده و آن ها با هنرشان و وساطت غربی فرانسه از 500 سال پیش به طور تاریخی دسترسی مردم شهرهای محروم خوزستان رو دچار اختلال کرده اند.

اما چرا کشتار نیروی انتظامی؟ مامور ناجا چرا باید به رگبار بسته شود؟ با خودم فکر میکنم من هم اگر اونجا بودم به رگبار بسته میشدم، از بس فتنه هست و از بس نفهمی.

بگذریم. استان در تنش خوزستان فقط این دو شهر با اغتشاش گران نیست. روزی همین چند سال پیش رفتم اونجا و به نوعی به هلند راهم ندادند. مهم نیست. شهر با تنش آبی، با قطعی های پی در پی برق. با برق دزدی و با نیاز به احترامات ویژه به بهائیت. چه اهمیتی داره که من اونجا نباشم؟ اصلا چه بهتر.

پس چندان هم قابل گذشت نیست. زمانیکه به این شهر رفتم نیمی از فامیل نزدیکم رو حتی نمی خواستم ببینم. این به خاطر مرحمت اونهاست و فکر اینکه، با خودشون چه فکر میکنن؟ پس ما هم از این استان چندان راضی نیستیم.

اما، حق کودکانی که در این مدت از تحصیل بازماندند، در شهرستان های این استان چه می شود؟ نهضت سوادآموزی، آیا در شهرهای دورافتاده این استان آیا وجود داره؟ یک بیسوادی بلکه، نیاز این بچه ها باشد. حالا، در جایی که هیچ چی نیست یک قطره آبی آورده ان. این نیاز مردم این استانه؟! انصاف نیست. جای دلسوزی دارد. شاید یک سفری باید بکنیم خوزستان، بچه های این شهرهای دورافتاده و محروم رو باید جمع کنیم، ببریم اندیمشک و خوزستان حمامشون بدهیم. نیاز سواد و تحصیل پیشکش.