غذای پرنده های آسمان

سال ها پیش، حدود 10 سال پیش، مادرم گاهی به من برنج میداد که بذارم تو حیاط برای پرنده های آسمان. یک فاتحه ای هم بعدش برای امواتم بخونم. راستش من اون موقع ها نمیدونستم که مسئول تامین کردن غذای پرنده های آسمان هم هستیم. چون فکر میکردم که این ها بال دارند و بهترین غذاهاشونو گیر میارن. اما این چندان درست نیست. چون این ها بال دارند معمولا جایی بیشتر میرن که آشغال هست. لابلای آشغال های تفکیک نشده ماها گاهی هم غذا هست. وقتی ما هوای اطرافمون رو آلوده میکنیم (مثلا همین مشهد) بیشتر سال رو بدون برف و باران در سرمای پاییزی سیر میکنیم. یعنی ماه های هوای وارونه هم کش پیدا میکنن. بخشی از تامین انرژی پرنده ها خورشیدی هست و وقتی خورشید نباشه اون ها گشنه تر میشن. پس در اندکی آشغال جمع شده در گوشه ای جمع میشن و ساعت ها دنبال غذا میگردن.

بنابراین ما مسئول تامین غذای پرنده های آسمان هم هستیم. اولا آشغال درست نکنیم. ثانیا چه اشکالی داره؟ گاهی برا پرنده های بدبخت اطرافمون هم غذاهای دور ریزمون (حتی یک دونه برنج) رو بذاریم جلوشون