تهوع

می خواستم از یک تهویه بگم. گوشه دیوار رنگ پریده زیر سقف یک سالن. ولی این جا وبلاگ آهه. باید حقایق رو بنویسم. Truth be said....

روز اولی که اومدیم این خونه، شبی از اواخر پاییز بود و پنجره ها بسته. گاز متان همه خونه رو گرفته بود. باوجودی که برادرم ناظر تعمیرات خونه بود هیــــــــــــــــــــــــــــچ یک از بناها، سیم کش ها و برادرم بعد از یک ماه تعمیر متوجه نشت گاز متان نشده بودند (!). ساکنین 2-3 اتاق این خونه همه دچار حالت تهوع شده بودیم. بابام خودش، منتخب این خونه استفراغ کرد. مامانم تا چند روز اسهال استفراغ بود. من خودم یک شب که آب نبود بخورم و قبل از اینکه تصمیم قطعی بگیرم چهل گیاه بخورم یا نه، بالا آوردم.

آه، گذشت. تا اینکه دوباره امشب جگرکی شب بعد از روز عید قربان حسابی بوهای ناجور راه انداخت. طوری که ما دو نفر ساکن اتاقهای روبرویی جگرکیه باهم گفتیم دچار حالت تهوع شده ایم. این بار من حواسم بود زود رفتم سراغ چهل گیاه. بدبخـــــــــــــــــــــــــت اونی که بخواد دستپخت این جگرکیه شب کار رو بخوره. ما نخورده فقط بوش رو استشمام کرده ایم داریم میمیریم.