آه

دنیا به دوستی بیشتری نیاز دارد

آه

دنیا به دوستی بیشتری نیاز دارد

ابریشم

چند وقت پیش برخوردم به داستان هایی در مورد چین که مثلا به زبان انگلیسی نوشته شده. خب این آمریکایی ها هم تبلیغاتشون از انتخاب از تو لیست صورت میگیره. مثلا یکی که انتخاب میکنه اسرائیل باشه و فلسطین نباشه، از تو لیست انتخاب میکنه که داستان ابریشم بنویسه (عین بقیه) که نشون میده اصلا ایران در آن هیچ نقشی نداشته. در صورتی که اصلا این طور نیست. فرش ایرانی، مخصوصا به ابریشم معروفه. توستان های ایران تا قبل از تبدیل شدنشون به مکان هایی برای فروش تریاک انگلیسی، پر از کار کرم ابریشم بودند.

نسل به نسل این کار ابریشم ایرانی حفظ شده تا به نسل امروز رسیده. دوره ای هم بوده که ابریشم ایرانی مورد تهدید قرار گرفته و با ذکاوت صفوی تبدیل به فرصت شده و مثلا به جای فرش ابریشم فرش های دیگه ای بافته ایم که ابریشم وارد نکنیم. استقلال ایران اصلا شاید به همین حفظ فرش ایرانیش مخصوصا در دوره صفوی بوده. اما حالا چی؟ فرهنگ وارداتی. هی تلویزیون پخش میکنه مشکل زن های ایرانی با خواهر شوهراشون با مایع ظرف شویی حل شده. سایت های دولتی که مثلا ادعا میکنن خصوصی هستن چی؟ یادشون رفته که اصلا ماها کی هستیم و زندگی اجتماعی و ایلاتی ایرانی یعنی چی. یادشون رفته که محصول ایرانی چی بوده و فرهنگش چطوری با محصولاتش گره خورده. صد رحمت به اصلاحات ارضی دوره شاه پهلوی. در زمان ما همه با خاک یکسان شدیم.