آه

دنیا به دوستی بیشتری نیاز دارد

آه

دنیا به دوستی بیشتری نیاز دارد

فرآیند اجتماعی شدن

یک بازی هم هست از خونه ما شروع میشه و دیده ام که در جامعه هم همین بازی در حال اجراست. این بازی معمولا در خونه ما از نقش پدر شروع میشه. باباهه میره میوه میخره. همه میدونن که میوه چیز خوبیه. اما موقع دادنش به مامانه میگه این رو همین طوری ندی بخورن ها. بعد مامانه میره میوه رو سمیش میکنه و مرباش میکنه. مربا هنوز یک خوبی هایی داره. باباهه میره این بار پول بیشتری خرج میکنه تا مربا رو غلیظ تر بکنن؛ میره کلی شکر میخره. حالا دیگه انقدر این مربا سمی شده که ماها نمیخوریمش. این بازی و این اتفاق در سطح جامعه هم میفته. مثلا اداره مالیات با خودش میگه ما باید جلو فرارهای مالیاتی رو بگیریم. بعد میره دست میذاره روی فقط همین ماها. از 120 هزار تومنی که به ناحق داره ازمون میگیره اصلا نمیگذره، حتی اگر مثلا من هر روز برم اداره مالیات و اعتراض کنم. اینطوری جلو فرارهای مالیاتی رو میگیرن...

از خونه شروع میشه. کوچکترین بچه خانواده از همه بیشتر بی عدالتی رو یاد میگیره. بیرون جامعه هم میره همینه. به این میگن فرآیند اجتماعی شدن. یک دو نفر هم که این بازی رو یاد نگرفته اند عیبی نداره کوزت هایی باشن که حالا بهشون بگن تناردیه.

نظرات 1 + ارسال نظر
محمد شنبه 1 اردیبهشت 1397 ساعت 09:09 http://www.delirium.blogsky.com/

اووف
امان از این مراباها
یه دوستی داشتم مادرش میومد مرباهایی که خورده نمیشد رو چرخ می کرد میزاشت لای شیرینی !

بازم به مادر دوستت. من مادرم مرباهایی که خورده نمیشن رو تا حالا چند باره که دیده ایم گذاشته تو فسنجون

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد