ما خیلی فقیریم

بالاخره تونستم با این brackets متن باز کنار بیام. مهم ترین خوبیش اینه که پولی نیست و امکانات خوب یک برنامه نویسی رو هم داره. همیشه با خودم فکر میکردم که بعد از 30 سالگی باز هم آیا من کدنویسی خواهم کرد؟ و اصلا آیا قابلیت های مثلا نوجوانیم رو هم دارم؟ نتیجه ای که امروز گرفته ام اینه که بعله، البته نه به اندازه 17-18 سالگیم ولی هنوز می تونم کدنویسی و بازی با محیطهای جدید کدزنی رو انجام بدم؛ هنوز یک جورایی جوونی دارم

یکی از همین روزا گرفتیم این جمله "ما خیلی فقیریم" رو مورد بررسی قرار دادیم. مثلا بررسی کردیم کجاها بیشتر این رو سرچ میکنند و یا مثلا سرچ می کنند: "ما فقیریم". معلوم شد آمریکایی‌ها از USA این مورد خیلی براشون مهمه. البته نه فقط این مورد بلکه موارد دیگه هم. انگار بیکارن نشسته اند فقط تحقیق کنن کیا بیشتر میگن فقیرن. اصلا کتاب دارن در این زمینه فقر از مثلا 100 سال پیش که خیلی هم بینشون پرطرفدار هست. مواردی که مطرحه یکی اینه که خب این ها این مبحث فقر در دنیا رو انقدر مورد توجه قرار داده اند و به زبان های مختلف اون رو سرچ میکنن، چرا واقعا ما انقدر فقیریم؟! و چرا انقدر در دنیا فقر هست با این پولداریشون؟! مورد دیگه اینه که کشور ما در دنیا کشوری تقریبا فقیر محسوب میشه. یعنی کشوری محسوب میشیم با در آمد پایین. درآمدمون هم این طوری پایین محسوب میشه که مثلا برای خارجی ها 1000 دلار پولی نیست؛ شاید معادل 100 هزار تومان (1000000 ریال) ما باشه، ولی این پول معادل درآمد یک ماه یک مثلا مربی مهد ایرانی هست. برای همینه مثلا شما نرم افزار خیلی گرون می بینید توزیع کرده اند نهایتش 400 دلار (مثلا ویندوز) و همه به راحتی میخرند ولی ما این مبلغ برامون هنگفته. البته نمیگم که شما حالا حق دارین ویندوز رو و سایر نرم افزارا رو رایگان بگیرین! اصلا انقدر این مورد دانلود رایگان برا ما مهم شده که فقط رشته ما هست که بهمون یاد داده اند پر کار باشیم، و بقیه رشته ها لَن پَن شده اند، طوری که مقاله ها و پایان نامه هاشون رو هم میدن ماها بنویسیم. ما کامپیوتری ها حالا دیگه باید در سطح بین المللی رایگان کار کنیم و در مورد یک مطلب مدیریتی حرف بزنیم، باید به جای یک ادبیات کار کنیم. باید هنر داشته باشیمو غیره. البته برا ما خیلی بد هم نمیشه ها، مخصوصا که در دنیای امروز باید 6 شغل عوض کنی.