یادتونه
یک زمانی براتون از کلمات کلیدی که تو آزمایشگاه بچهها استفاده میکردند گفتم؟ الآن
گشتم، پستش رو پیدا نمیکنم.
امروز
تو بازار بودم. رسیده ام به مادرم میگم مامان میدونی دخترای امروز به هم که میرسن
یا تو گوشیهاشون به هم چی میگن؟
میگه
نه. بهش میگم اولین چیزی که میگن ظرفشوییه. ظرفشویی اصلا برا دخترای امروزی یک
کلمه کلیدی هست. حتی لازم نیست کلمهای پسو پیش بهش اضافه کنن. حرف زدنشون مثل حرف
زدن دانشجوهای دکتری آزمایشگاه خودمونه. مامانم میگه حالا تو جمعیت زنهای بیکار
که جمع میشن (جلسه مثلا حدیث کسا) صحبت از خدمتکاراشونه. مثلا
میگن 25 تومن دادم طرف پلهها رو شسته. 25 تومان دادم باقچهم رو تمیز کرده و ازین
حرفا.
ببینید
ما تو چه وادیهایی سیر میکنیم اینا تو چه وادیهایی! یاد این
پست افتادم که یک بنده خدایی اینها رو تحت عنوان "بحران جنسی و داده های اقتصادی" تو بخش نظرات گذاشته بود.
حرفاش رو بعد از کمی رصد بازار میشه حس کرد.
پ.ن:
ما تو این ایرانمون به قدری آدم افراطی و تفریطی و از این ور افتاده و از اون ور
افتاده داریم مخصوصا تو جامعه زنان که من ترجیح میدادم کشورمون برخلاف این درهای
بسته اش مهاجر پذیر باشه.
پ.ن.
2: کاش حالا این حرفی که میزدم یک تاثیری داشت. فیلم درست کرده اند به اسم
گلشیفته. البته که من این فیلم رو ندیده ام، ولی با یک نگاه به تبلیغاتش میبینی
این افراط و تفریط رو به تصویر میکشه و به وجود هر دو تاش افتخار هم میکنه. یعنی
یک جورایی فقط دهن من باید صاف بشه با این همه افراط و تفریط افتخاری ایرانی