درباره من
از اونهام که می گم آدم بایست حرف خودشو بزنه، اما یاد گرفتم که هر حرفی رو تو جاش بزنم، اینجا، هرچی می خوام رو می گم
ادامه...
برای خودمون دعا کنیم (2)
چیزی حدود بیش از ده سال پیش خیلی جدی تصمیم گرفتم که برای خودم دعا کنم، و واقعا بخوام که موفق بشم. بعد از اون احساس خودم این بود که وضعم بهتر شد، حتی اگر دیگران این رو نمی دیدند.
هنوز هم فکر میکنم که وضع من خیلی بهتر از اوضاع ده سال پیشمه. من اون موقع چیزی از دزدی نمیدونستم. فکر میکردم کسی که استاد و معلم هست حتما خوب بوده که استاد شده. و مثلا حالا نمره نمیگرفتم سر این حرف مرسومشون بوده که میگفتن نمره کم تو ناشی از کوتاهی هات در درس خوندن بوده. اون موقع نمره برام مهم و ملاک بود. هرچند وقتی برای خودم دعا کردم کلی دعا کردم.
بعدها راجع به این موضوع بیشتر فکر کردم، که چرا من حالا باید حتما برای خودم دعا میکردم؟
جوابی که همیشه به خودم میدم اینه که من ادعای مسلمانی کرده ام. پس اگر برای خودم دعا نکنم، اون چیزی که خدا برای یک غیر مسلمان هم در نظر گرفته هم نصیبم نمیشه.
اینه که تاحدی باید جواب شیخا رو قبول کنیم که مثلا برف و باران نداریم چون گناه زیاد شده. درستش اینه که شیخا بگن هرطور هست باید دعاهامونو بیشتر کنیم.
اصلا در دنیای خارج گروه هایی هستند که به صورت خوزه سیلوایی سعی در حل مشکلات مردم میکنن. چه میدونم برای این کارشون پکیج دارندو از این جور برنامه های اتفاقا کاملا علمی.
خلاصه اینکه بدون توجه به گناه، تقصیر و یا هرچیزی که ممکنه وجود داشته باشه، یک چیزی رو خیلی باید مدنظرمون قرار بدیم و اون هم اینه که برای خودمون بیشتر دعا کنیم. دعا کنیم، و علمی هم دعا کنیم تا خدا خودش برامون بسازه.
