درباره من
از اونهام که می گم آدم بایست حرف خودشو بزنه، اما یاد گرفتم که هر حرفی رو تو جاش بزنم، اینجا، هرچی می خوام رو می گم
ادامه...
برای خودمون دعا کنیم
این اتفاقات اخیر، زلزله و آلودگی ها، ممکنه ربطی به ما نداشته باشه. ولی بی ارتباط با ما هم نیست.
نکته اینها به نظر من اینجاست که ما برای خودمون کم دعا میکنیم. داستان زندگی خیلی از ماها تو ایران مثل داستان حضرت موسی است. حضرت موسی وقتی بچه بود برای یک صلاحی لکنت زبان میگیره. ولی بعدش که دیگه پیامبر میشد که نباید دیگه لکنت میداشت، این شد که باید برای خودش دعا میکرد.
داستان ما هم همون داستان موسی است. ماها هم مثل حضرت موسی باید در اکثر موارد در حال ارائه کردن چیزی باشیم. حالا، شاید برای یک صلاحی مثل کنکور دچار یک لکنت حتی ذهنی شده ایم و حالا پس از گذرون اون مرحله لاینفک زندگیمون نمیتونیم دیگه اونچه قصدمون بوده رو ارائه کنیم. اینه که دچار دردسر میشیم و تا میایم حرف بزنیم زلزله میاد و یا مثلا تا میایم مسیریابی کنیم انقدر هوا آلوده میشه که دیگه دو قدم جلوترمون رو هم نمیبینیم.
